Mevrouw de voorzitter. Vandaag debatteren wij over de geheime Amerikaanse detentiecentra. De aanleiding is een ondeugdelijk rapport van de Raad van Europa. In het rapport wordt namelijk beweerd dat er sluitend bewijs is voor het bestaan van geheime CIA-detentiecentra in Polen en Roemenië. De regeringen van deze twee landen zouden volgens het rapport hiervan geweten hebben en bovendien eraan mee hebben gewerkt. Het rapport is gebaseerd op drijfzand, op anonieme bronnen, het is een linksig moraliserend verhaal en zeker geen feitelijk rapport.

De Amerikaanse president heeft in september 2006 uitgelegd dat het CIA-programma bedoeld is om essentiële inlichtingen te verzamelen die onmisbaar zijn in de wereldwijde oorlog tegen terrorisme. Hij heeft gezegd dat het programma zorgvuldig is ontworpen en dat het voldoet aan de Amerikaanse wetten en aan de verdragsverplichtingen van de Verenigde Staten. Bovendien heeft de opgeleverde informatie al verschillende aanslagen kunnen voorkomen, waaronder in Europa. Er is een aanslag voorkomen in Djibouti, waar terroristen van plan waren om met een watertank volgeladen met explosieven een Amerikaans legerkamp op te blazen. Ook is een geplande bomaanslag op het Amerikaanse consulaat in Karachi voorkomen en een complot ontrafeld om met gekaapte vliegtuigen aanslagen te plegen in Londen.

De detentiecentra zijn dus zeer effectief gebleken in de strijd tegen het terrorisme. Dat is alleen maar toe te juichen want de gruwelijke beelden van de bomaanslagen in Madrid en Londen herinneren ons eraan dat ook wij in Europa doelwit zijn van terroristen.

Laten wij niet naïef zijn! Degenen die onze rechtsstaat om zeep willen helpen, verdienen de bescherming van diezelfde rechtsstaat niet. Als je doel is om onze rechtsstaat met bruut geweld, met moord, met diepe haat om zeep te helpen om bijvoorbeeld een barbaarse islamitische wereldheerschappij in te voeren, verdien je naar de overtuiging van mijn fractie niet de bescherming van diezelfde rechtsstaat en van diezelfde internationale rechtsorde. Sterker nog, juist door hun tijdelijk de rechten van die rechtsstaat en van die internationale rechtsorde te onthouden, versterken en beschermen wij onze eigen rechtsstaat; bijvoorbeeld omdat de gevangen genomen terroristen in detentiecentra informatie prijsgeven waarmee andere aanslagen zijn en worden voorkomen. Ik sprak daar al over.

Er is een oorlog aan de gang met het islamitisch terrorisme. Die winnen wij niet met een overhumane aanpak van terroristen. Islamitisch terrorisme moet keihard worden aangepakt. Ook in Nederland zouden wij effectiever beleid moeten voeren tegen het islamitisch terrorisme. Om die reden heb ik jaren geleden in dit Huis al voorstellen gedaan en moties ingediend om hier administratieve detentie in te voeren vanwege islamitisch terrorisme.

Onze vrede, onze veiligheid en onze vrijheid moeten wij koste wat het kost verdedigen. Helaas lukt dat niet altijd met vreedzame middelen. Soms moeten wij daarvoor geweld gebruiken, soms moeten daarvoor geheime operaties worden uitgevoerd. Mijn partij staat voor die vrijheid en is van mening dat wij belangrijke bondgenoten in de strijd tegen het terrorisme moeten steunen, ook nu. Hun strijd is ook onze strijd. Wie dat niet ziet, is horende doof en ziende blind.

Ik rond af. Het gaat vandaag om één fundamentele vraag: willen wij vechten voor onze vrijheid, willen wij vechten voor onze Westerse beschaving of gaan wij met conventies en mensenrechtenverdragen in de hand ten onder aan de barbaren die onze beschaving het liefst vandaag nog willen vernietigen?