Skip to main content

Defensiebegroting 2014

Voorzitter,
Nederland heeft tientallen jaren mogen beschikken ov er een Krijgsmacht die breed inzetbaar was. Een Krijgsmacht die zowel kwantitatief als kwalitatief ertoe deed. Nu wordt onze Krijgsmacht geconfronteerd met bezuinigingen. De hoge ambitie van dit kabinet om wél overal mee te willen doen gaat ten koste van het voortzettingsvermogen, zoals bij de Patriotmissie in Turkije blijkt. Het bezuinigen leidt er ook toe dat de Nederlandse Krijgsmacht van alle middelen te weinig in huis heeft, waardoor de meeste taken niet naar behoren kunnen worden uitgevoerd als het erop aankomt. Dat er door munitietekorten soms niet meer fatsoenlijk kan worden getraind en dat sommige voertuigen door onderdelentekorten worden kaal gestript. Denkt de minister werkelijk dat met het handhaven van alle defensietaken en de huidige onrealistische hoge ambitie een reëel perspectief voor de Krijgsmacht wordt geboden?

Voorzitter, de Grondwet geeft de Krijgsmacht sinds de jaren '90 als taak: "handhaving en bevordering van de internationale rechtsorde".

Naar de mening van de PVV is dit een verschrikkelijk slechte en onverstandige bepaling in onze Grondwet. Een bepaling die veel ellende heeft veroorzaakt.

Ik ga dat als volgt uitleggen:
Vraag: Wie bepaalt wat die internationale rechtsorde inhoudt?
Antwoord: een diffuus geheel van politieke krachten, de internationale gemeenschap genoemd, stuurt de inhoud en ontwikkeling daarvan. De internationale rechtsorde is geen vaststaand geheel, het is een resultante van politieke krachten. En continu in verandering.

Hoe kunnen wij de inzet van onze krijgsmacht nu verbinden aan de ontwikkeling van wat "de internationale rechtsorde" heet?
Ik zeg het nogmaals: een ontwikkeling die voornamelijk wordt bepaald door machten buiten ons land.

Voorzitter, als het aan de islamitische landen ligt, wordt de internationale rechtsorde ondergeschikt gemaakt aan de sharia.
Is dat een internationale rechtsorde, waarvoor wij onze Krijgsmacht zouden willen inzetten?

Voorzitter, die ongelukkig Grondwetsbepaling, geeft linkse wereldverbeteraars gelegenheid om te claimen dat onze Krijgsmacht moet worden ingezet om heil en zegen te brengen in langdurende bezettingsoperaties in ver weg gelegen landen. Hoe zinloos dat is, laten de bezettingen van Afghanistan en Irak wel zien. Beschavingsmissies waren dat: er op gericht om democratie, rechtsstaat, mensenrechten, goed bestuur enzovoort te brengen in landen die door hun cultuur aan die beschaving nog helemaal niet toe zijn.
Missies gedoemd om te mislukken. Het resultaat er van is te verwaarlozen.
Vooral mateloos lijden hebben ze veroorzaakt, voor burgers daar en voor onze militairen en hun families.
En die zinloze missies hebben de belastingbetaler miljarden gekost.
Geld dat de regering steeds minder heeft.

De PVV wil een duidelijke keuze: Dit kabinet zou de inzet van onze Krijgsmacht in oorlogen in verafgelegen landen moeten schrappen. Conflicten waarbij het Nederlandse veiligheidsbelang niet rechtstreeks wordt geraakt en ook de Nederlandse economische belangen niet in het geding zijn, moeten opgelost worden door landen die daar wel belang bij hebben. Inzet in een verafgelegen land zou alleen overwogen moeten worden als Nederland of onze bondgenoten existentieel worden bedreigd en dan alleen met de beperkte mogelijkheden die NL zich kan veroorloven.
Dát levert besparingen op: geen JSF's, afstoting van middelen die nodig zijn voor langdurige bezettingsmissies en gelden die gereserveerd worden voor kansloze beschavingsmissies, kunnen terug naar het defensiebudget.
Ik doel nu natuurlijk op de € 250 miljoen van het Budget Internationale Veiligheid.

Die keuze kan ik concreet maken door vier punten te noemen:
1. Schrap de grondwettelijke krijgsmachttaak m.b.t. de internationale rechtsorde;
2. Stuur onze militairen alleen op internationale missies als Nederland of Nederlandse belangen of onze bondgenoten manifest en existentieel bedreigd worden. Geen beschavingsmissies, wel missies die zo'n dreiging de kop moeten indrukken. Concreet: geen missie naar Mali.
3. Blijf ver verwijderd van EU-bemoeienis met onze Krijgsmacht. Brussel wil niets liever zijn dan grote speler op het wereldtoneel en daarvoor ook onze Krijgsmacht inzetten. Dat zou geldverspilling zijn om Brusselse machtsaspiraties te bevredigen.
4. Verkwansel onze zeggenschap over de inzet van Nederlandse militairen en middelen nooit in deals met andere landen. Geen Beneluxleger! Wel samenwerken met buurlanden om kosten te besparen en te oefenen op gezamenlijke inzet.
Wil de minister deze vier punten van de PVV overnemen?

Tot slot, voorzitter:
Wij moeten natuurlijk geen bondgenoot willen zijn van een land dat cultureel en qua beschaving geen bondgenoot van ons is. Natuurlijk geen bondgenoot van ons is, moet ik zeggen.
Ik spreek nu natuurlijk over het islamitische Turkije van Erdogan. Een land dat steeds verder islamiseert en de mensenrechten en andersdenkenden in een hoek drukt. Een land dat ook in de internationale politiek een bedenkelijke rol speelt: het houdt een deel van Cyprus met het Turks leger bezet en voert daar een islamitische nederzettingenpolitiek. Erdogan heeft in Polen een toespraak gehouden, waarin hij heeft gezegd: "there is no country called Cyprus". Erdogan verziekt ook de relatie van de Navo met een land dat wel een natuurlijke bondgenoot van ons kan zijn: Israël. Erdogan treedt niet op tegen de bevoorrading van islamitische strijdgroepen in Syrië via zijn land. Hij gedoogt dat en er zijn veel aanwijzingen dat Turkije het zelfs faciliteert. Dat gebeurt allemaal onder rugdekking van onze Patriotraketten. Het Turks lidmaatschap van de Navo, is een gevaar voor het bondgenootschap. De PVV is van oordeel, dat het islamitische Turkije geen plaats hoort te hebben binnen het westers bondgenootschap, de Navo. Turkije hoort daar cultureel gewoon niet bij. Ik vraag de minister om onze Patriotmissie terug te halen en niet te verlengen, zoals Turkije wil. Laat Erdogan maar afweerraketten kopen in China.