Eurogroep / Ecofin

Ik wil beginnen met het Herstelfonds. Eigenlijk heeft dat hele fonds niet zo veel met herstel te maken. Je kunt achteraf bijna concluderen dat corona een zegen was voor de Europese Commissie. Want dankzij corona konden ze dat Herstelfonds van 750 miljard forceren. Eigenlijk is het meer een hervormingsfonds. Met dat fonds kunnen ze hun stokpaardjes er nu eindelijk doorheen drukken met een zak met geld, niet met de stok, maar met de wortel. Het gaat om klimaat, digitalisering en de landen specifieke aanbevelingen die eigenlijk geen waarde hadden. Het waren namelijk aanbevelingen, dus je kon je er niks van aantrekken.

Voorzitter. De economie draait weer als een tierelier, ook in Spanje en in Italië. Spanje laat een groei zien van meer dan 6% en Italië van bijna 6%. Sinds 1970 is de economie in die landen nog nooit zo hard gegroeid. De vraag is natuurlijk: waarom moet elk land dan 70 miljard krijgen als gift? Waarom moet elk Nederlands gezin €1.000 afstorten en weggeven aan Italië en Spanje, alsof we hier te veel hebben en alsof hier niet 1 miljoen Nederlanders rondlopen met betalingsproblemen?

In hun plannen beloven de Italianen bergen met goede voornemens. We hebben 600 pagina's gezien met plannen voor 58 hervormingen, 132 investeringen en 525 mijlpalen. Dat is allemaal erg ondoorzichtig en oncontroleerbaar. Het is een brij van spaghetti, echt Italiaans dus. Mijn vraag is dan ook: hoe willen wij controleren of de Italianen de 200 miljard die ze nu toegeschoven krijgen ook daadwerkelijk doelmatig en rechtmatig besteden? Graag een reactie.
We weten allemaal dat Italië, maar ook Spanje en Griekenland, te maken hebben met veel belastingontduiking en een grote, zwarte economie. Ze hebben ook te maken met ruimhartige pensioenen. Waarom lees ik in die hervormingsplannen dan niets over pensioenhervormingen en belastingontduiking in Frankrijk, Italië, Griekenland, Slovenië en Tsjechië? Ik vraag aan deze minister hoe dat kan. Hoe zit het met Spanje? Dat wilde het wettelijk minimumloon verhogen, de pensioenen indexeren en de energierekening verlagen. Al die dingen willen wij in Nederland ook wel. Maar wij moeten het zelf betalen. In Spanje betaalt de Nederlandse belastingbetaler.

Voorzitter. Dat was genoeg over het Herstelfonds. Nu even over de belastingen -- de staatssecretaris wordt goed bediend deze keer. We hebben namelijk te maken met een grensbelasting. Ik wil eigenlijk weten: wat vindt de staatssecretaris van die CO2-grensbelasting? Is dat nu een eigen middel? Hij zegt: nee, het is geen eigen middel en er geldt unanimiteit. Maar we weten allemaal dat er een beweging gaande is met het idee dat het een eigen middel moet worden voor de Europese Commissie. Unanimiteit staat ook op het spel, want er wordt steeds vaker gesproken over de passerelle clausule waardoor de unanimiteit kan worden gepasseerd.

Daarnaast komt de Europese Commissie met een herziening van de Richtlijn energiebelastingen. Wanneer krijgen we daar een reactie op? Daar staan namelijk ook allemaal vreselijke dingen voor Nederland in. En wanneer krijgen we een reactie op de op 18 mei gepresenteerde brede agenda voor belastinghervormingen, waarin vier wetgevende voorstellen en één aanbeveling staan? Ik noem met name dat laatste wetgevende voorstel. De CCCTB, die door Nederland al tien keer en door deze Kamer al twintig keer is afgeschoten, komt nu terug, maar heet nu niet CCCTB maar BEFIT. Zo probeert de commissie ons weer te misleiden, zo van "nou, als het dan niet lukt via de CCCTB, lukt het misschien met de BEFIT".

Tot slot. Per 1 januari aanstaande is De Nederlandsche Bank van plan om de kapitaaleisen voor de Nederlandse banken te verhogen met 50 procentpunt, terwijl ik gisteren in het kader van het CPB-onderzoek las dat de buffers van de Nederlandse banken veel te hoog zijn, dat ze bijna ongezond hoog zijn. Graag een reactie op dat onderzoek en op de voornemens van De Nederlandsche Bank.