AO IMF
Nederland is voornemens de bilaterale lening aan het IMF te verlengen. Ik begrijp dat niet. Het betreft een garantie van 13,6 miljard. De vraag is waarom. Die tijdelijke bilaterale leningen uit 2012 waren immers bedoeld om de eurocrisis te bestrijden. Ik kan mij nog de brief herinneren waarin de minister schreef dat het doel van de 150 miljard van de eurolanden was om het IMF betrokken te houden bij de bestrijding van de crisis in de eurozone. Ik vraag mij af waarom dan toch wordt overgegaan tot verlenging. De crisis is toch voorbij? De mondiale groei trekt aan en het herstel van de eurozone is solide en stabiel. Kan Nederland nog besluiten om deze bilaterale lening niet te verlengen?
Hoeveel van deze bilaterale leningen is trouwens gebruikt? Sinds 2012 stond 360 miljard klaar. Ik begrijp dat op geen cent daarvan een beroep is gedaan. Waarom dan verlengen? Is dit voor de bühne? Het IMF heeft tenslotte geld zat: 600 miljard aan quotamiddelen. Die moeten worden aangesproken voordat de bilaterale leningen aan de beurt komen. Daarom stel ik de vraag waarom dit nodig is. De bilaterale leningen waren bedoeld voor het bestrijden van de crisis. Je kunt niet zeggen dat het IMF echt veel heeft bijgedragen aan het bestrijden van de crisis. Bij Spanje deed het niet mee, bij Cyprus kwam er met pijn en moeite een miljardje en bij Griekenland weigert het al anderhalf jaar om mee te doen aan het derde steunpakket.
Het valt mij sowieso op dat het IMF heel korte looptijden afspreekt. Het heeft de mond vol van schuldverlichting voor Griekenland, maar zelf wil het wel direct terugbetaald krijgen, en met een dikke rente. Hoeveel heeft het IMF in totaal bijgedragen aan de bestrijding van de eurocrisis en hoeveel is daarvan alweer afgelost? En tegen welke rente? De rente die Europa aan Griekenland vraagt, is zoals wij allemaal weten nul. Volgens mij heeft het IMF van de 50 miljard die het aan Griekenland heeft geleend, inmiddels al de helft terug. Klopt dat?
Het IMF wil wel de lusten, maar niet de lasten. Het wil wel extra geld van de EU ontvangen, maar de EU-landen die in de problemen zijn, wil het niet financieel helpen. Is dat soms de reden, zo vraag ik deze minister, dat het IMF nu een passend hervormingsprogramma wil maken zonder financiering af te sluiten? Ik lees ook dat het speciale programma's wil voor landen in de muntunie. Ik heb al langer het gevoel dat het IMF een terugtrekkende beweging maakt tegenover landen in de muntunie. Die landen kunnen namelijk niet voldoen aan de conditie die gebruikelijk is bij programma's van het IMF, namelijk het beleid inzake de valuta- en wisselkoersen aanpassen. Landen zoals Griekenland kunnen dat tenslotte niet. Klopt dat?
Voor de NAB-middelen (New Arrangements to Borrow) geldt een beetje hetzelfde. Afgesproken was dat de NAB-middelen zouden worden afgebouwd op het moment dat de quotamiddelen zouden worden verdubbeld. Dat laatste is vorig jaar gebeurd. Na zes jaar wachten zijn die quotamiddelen eindelijk verdubbeld, maar nu worden de NAB-middelen toch weer verlengd. Ik vraag aan deze minister waarom. Kan Nederland zich nog terugtrekken uit deze New Arrangements to Borrow? Het IMF heeft immers geld zat: 360 miljard aan bilaterale leningen, 233 miljard aan NAB-middelen en 607 miljard aan quotamiddelen. Er is 1.000 miljard, maar het IMF gebruikt er misschien een schijntje van. Dat brengt mij gelijk bij de vraag hoeveel van deze 1.000 miljard daadwerkelijk wordt gebruikt. Ik heb een beetje het gevoel dat men meer bezig is met het oppotten van grote bedragen dan met het feitelijke gebruik ervan.
Wat zijn de afspraken over de bilaterale leningen waard? Deze zouden tijdelijk zijn en de NAB-leningen zouden worden afgebouwd, maar nu worden beide weer verlengd. Kan de PVV een overzicht krijgen waaruit blijkt hoeveel geld wij dit jaar overmaken aan het IMF en voor hoeveel wij inmiddels garant staan? Volgens mij betaalt de Nederlandsche Bank (DNB) meer dan 11 miljard aan het IMF en staat Nederland ook nog eens voor een kleine 20 miljard garant. In totaal komt dit dus neer op een bijdrage van Nederland aan het IMF van 31 miljard euro. Is dat niet buitenproportioneel?
Dan een ander onderwerpje: het "EMF", het Europees monetair fonds.
Deze minister heeft voorgesteld om eens na te denken over een EMF, een Europees IMF. Wat is daarvan de bedoeling? Is het doel daarvan soms om tegenwicht te bieden aan het IMF, zoals dat ook het geval is met de New Development Bank (NDB) van de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika)? Of is het een uitweg uit de constante impasse inzake Griekenland? Wordt de betrokkenheid van het IMF hiermee dan overbodig? Wil de minister soms af van het IMF? En als dat zo is, waarom geeft hij dan nog extra geld aan het IMF? Kan de minister verder verduidelijken wat zijn plannen allemaal zijn? Ik lees namelijk in het FD (Financieele Dagblad) dat het EMF wellicht kan worden ingezet om het toezicht op de naleving van de begrotingsregels te organiseren. Is dat soms het doel van deze minister, een begrotingsautoriteit ver weg van de Europese Commissie? Komt er dan ook een minister van Financiën voor de eurozone met een eigen begroting en zien wij dan ook de uitgifte van eurobonds en een EMF als vangnet? Is dat het plan voor de toekomst van deze minister?
Tot slot ga ik nog op iets in wat ik redelijk hypocriet vind. Ik lees dat Oekraïne 1 miljard extra krijgt van het IMF. Wij weten dat Oekraïne een gigantisch corrupt land is. Het staat op nummer 131 van de lijst met de 176 meest corrupte landen. Oekraïne krijgt dus wel 17 miljard, maar bij Griekenland houdt het IMF de hand op de knip. Dan wil het niet meedoen. Wat ons betreft, gaat er geen cent naar Oekraïne. Je weet één ding zeker: van Griekenland krijg je het geld niet terug, maar bij Oekraïne is dat nog zekerder. Kan de minister er daarom voor pleiten geen geld aan Oekraïne over te maken?