Spreektekst begrotingsbehandeling koninksrijksrelaties 2016

Voorzitter.
Deze begrotingsbehandeling is altijd een grote déjà vu-ervaring. We bespreken de stand van zaken rond de voormalige Nederlandse Antillen en zitten elk jaar met een nieuwe waslijst aan financiële rampen, corruptiezaken en misdaad.
Ondanks al deze ellende wordt er gewoon doorgemodderd.
Dat komt natuurlijk door een falend kabinet, maar het komt vooral ook door de lakse houding van de Kamer.
Hier in deze zaal wordt elke serieuze ingreep namelijk onmogelijk gemaakt.
Af en toe wordt er wat geklaagd, af en toe worden er maatregelen geëist en heel af en toe wordt er zelfs gezegd dat het "zo echt niet langer kan".
Er wordt echter nooit doorgepakt; alles verzandt in woorden zonder betekenis.

Helaas wordt steeds getekend voor nieuw geld en nieuwe kansen voor de eilanden om er later voor de zoveelste keer achter te komen dat het niet heeft geholpen, dat er niets is veranderd en dat het nog steeds een grote janboel is in het Caribisch deel van ons Koninkrijk.
Hier wreekt zich ook weer het nepparlement, een parlement dat pappen en nathouden tot ware kunst heeft verheven, een parlement dat de Nederlandse burger niet vertegenwoordigt en zijn belangen aanmerkt als niet relevant.
Ik moet het blijkbaar herhalen: het is zelfs zo erg dat alle partijen hier, behalve de PVV, het volkomen normaal vinden dat de Nederlandse burger niet eens invloed mag hebben op de vraag hoe we met de voormalige Antillen verder moeten.
Dit nepparlement zet de Nederlandse burger dus bij voorbaat buitenspel.
Zeggenschap over een heel belangrijke kwestie wordt hem of haar ontnomen.
Ik vraag de minister, maar vooral ook de collega-Kamerleden dan ook wie zij denken te vertegenwoordigen.
Door wie denken zij gekozen te zijn en met wiens belastinggeld strooien zij?
Waarom telt voor hen het belang van een paar disfunctionerende eilanden zwaarder dan het belang van de bevolking van dit land?

Het probleem is bekend.
Ik had het er al zo'n zeven, acht of negen keer over met de heer Van Raak.
In het VN-Handvest is vastgelegd dat Nederland een zorgplicht heeft voor de voormalige Antillen en dat Nederland dus ook niet eenzijdig de banden met de eilanden mag verbreken.
Het VN-Handvest ontneemt de Nederlander democratische rechten.
Dit nepparlement — ik blijf het zeggen, voorzitter, of u het nu leuk vindt of niet —vindt het prachtig, maar de PVV blijft het verschrikkelijk vinden dat de democratische rechten van de Nederlandse burger worden afgepakt.
Nogmaals, iedereen loopt weg voor dat VN-Handvest, voor die VN-bepaling.
Dat doen de heer Van Raak en de heer Bosman, dat doet iedereen.
Ze hebben er immers allemaal voor getekend. Ze willen er geen van allen van af.
En die VN-bepaling gaat heel ver: we hebben een zorgplicht die reikt van onderwijs tot economie, van veiligheid tot wetenschappelijke ontwikkeling; we worden voor alles verantwoordelijk gemaakt.
Je kunt dan wel een plan hebben, maar zelfs deze minister heeft gezegd dat dat plan botst met het VN-Handvest. Dat is de kern van de problemen, maar niet iedereen wil tot die kern doordringen, jammer genoeg.
Maar goed, hiermee wordt wel aan een heel principieel punt geraakt.
Daarom heeft de PVV via Maurice de Hond een enquête uitgezet om te bekijken hoe de Nederlander hierover denkt.
De resultaten liegen er niet om. 55% van de kiezers vindt het niet terecht dat Nederland die genoemde zorgplicht heeft voor Curaçao, Sint-Maarten en Aruba.
Bovendien vindt slechts 39% het eerlijk dat Nederland, in tegenstelling tot de eilanden, niet eenzijdig de banden met de voormalige Antillen mag verbreken.
Ik vraag de minister om op deze resultaten te reageren en om de grote fout te herstellen dat Nederland en de Nederlander geen zeggenschap hebben over de band met de voormalige Antillen.
Als je aan onze democratie recht wil doen, kan dat niet teveel gevraagd zijn.
Als deze eerste stap is gezet, kunnen we verdere stappen zetten.
De PVV wil namelijk de huidige banden met de voormalige Antillen verbreken.
En met de steun van de kiezer kan dat natuurlijk ook.
Die steun is er gelukkig, want uit de genoemde enquête van Peil.nl blijkt dat maar liefst 61% van de Nederlanders schoon genoeg heeft van het gebed zonder einde van financieel wanbeheer en fraude, en van Curaçao, Sint-Maarten en Aruba af wil.
Ik roep de minister op om het signaal van de kiezer serieus te nemen en om hiernaar te handelen.

Helaas blijft de minister tot nu toe precies de verkeerde dingen doen.
De geldkraan blijft wagenwijd openstaan voor de eilanden.
Ook worden er extra rechercheurs naar Sint-Maarten gestuurd vanwege de hoge criminaliteit daar.
Die rechercheurs hebben we in eigen land hard nodig. Door de corruptie komt er ook een zogenaamde Integriteitskamer, waar de Nederlandse belastingbetaler ook aan meebetaalt.
Het is allemaal te veel om op te noemen. Er wordt zelfs meer dan een halve ton belastinggeld uitgegeven aan een snoepreisje naar Curaçao voor 28 ambtenaren.
Dat is allemaal veel geld van, nogmaals, burgers die zelf niet eens invloed mogen hebben op de vraag hoe de banden met de voormalige Antillen eruit moeten zien.
Graag hoor ik dus ook de visie van de minister op dit punt.