Dinsdag 2 november 2004 is een zwarte dag voor onze democratie. Met de laffe moord op Theo van Gogh is niet alleen iemand die op creatieve wijze van het vrije woord gebruikmaakte ons ontnomen, maar is ook de vrijheid van meningsuiting een mokerslag toegebracht. Het is te walgelijk voor woorden wat er gebeurd is en ik heb er eigenlijk ook geen woorden voor. Nooit zullen wij mogen capituleren voor mensen die geen argumenten maar kogels en messen gebruiken om andersdenkenden de mond te snoeren en zoals dinsdag zelfs het leven te ontnemen. Ik ben niet alleen verdrietig maar ook heel kwaad over wat er gebeurd is. Ik kan het nog niet helemaal bevatten, maar ik weet wel met alle andere collega’s dat mijn gedachten vooral uitgaan naar de familieleden en overige nabestaanden van de heer Van Gogh die ongetwijfeld een afschuwelijke tijd doormaken. Ik wens hun daarbij sterkte.