Voorzitter, je moet echt wel van een andere planeet komen als je nog niet weet dat het eten van een appel gezonder is dan het eten van patat. En je moet toch echt wel op Mars geboren zijn als je denkt dat het veelvuldig gebruik van alcohol en tabak geen kwaad kan. Echter de keuze of het de appel of de zak patat wordt is de verantwoordelijkheid van het individu en niet van de overheid. De overheid dient zich wat de PVV betreft te beperken tot goede voorlichting en verder moet overheidsbemoeienis niet gaan.

Over de volle agenda met maar liefst 22 agendapunten zoals voortgangrapportages over (jongeren op) gezond gewicht, gehoorschade, vaccinatiezorg, (zelf)onderzoek, gezonde schoolkantine, leefstijlmonitoring, voedselveiligheid, seksuele gezondheidszorg, verschillen in levensverwachting, etc etc. kan ik dan ook kort zijn.

Want wat hebben al deze onderwerpen met elkaar gemeen? Punt 1 dat het niet werkt en punt 2 dat het zelfs verkeerd kan werken. Het menselijk lichaam is nu eenmaal geen apparaat dat je in conditie kunt houden door servicebeurten en apk-keuringen. Mensen die hun hele leven gezond geleefd hebben, kunnen toch ziek worden want risico's en pech zijn niet uit te sluiten. Gezondheid is niet maakbaar. De minister zal inmiddels toch ook op de hoogte zijn van het onderzoek waaruit blijkt dat het krijgen van kanker voor 2/3 gewoon vette pech is en door niets voorkomen had kunnen worden? Het overheidsbeleid schept daarentegen steeds vaker het beeld dat als je ziek wordt, het je eigen schuld is, en je je bijna zou moeten gaan schamen. Gaat de minister hier nog aandacht aan besteden? Het zal veel mensen opluchten als ze te horen krijgen dat het NIET hun schuld is dat ze kanker hebben. Dat het niet een kwestie is van dikke bult – eigen schuld. Niet de patiënt maar de minister die dit beeld uitdraagt zou zich moeten schamen.

Dat het overheidsbeleid aan het doorslaan is blijkt wel uit het feit het aantal ondervoede kinderen toeneemt. En nee, het gaat hier niet om kinderen uit de sociale onderklasse of kinderen die onder de armoedegrens leven, maar het gaat hier om kinderen van vooral hoger opgeleide ouders, die 'te gezond' eten. Kinderen van de D'66 bakfietsgeneratie. Intussen blijven dikke kinderen dik en gezonde kinderen worden ziek, tot zover preventie: baadt het niet dan schaadt het wel. Dit kan toch niet de bedoeling van de van de minister zijn? Kinderen met angst opzadelen voor e-nummers zodat ze anorexia krijgen?

En wat heeft de overheidscampagne om alcoholgebruik onder jongeren tegen te gaan opgeleverd? NIX! Opnieuw zijn er meer kinderen met een alcoholvergiftiging in het ziekenhuis beland. Wat heeft de strengere wetgeving, het verhogen van de alcoholleeftijd opgeleverd? NIX! de comazuipers zijn tegenwoordig 15 jaar jong! Het gebruik van XCT tijdens het uitgaan is nog nooit zo populair geweest. Tegenwoordig is het niet biertje? maar pilletje? De YOLO-instelling van onze jeugd, staat mijlenver van het NIX-preventiebeleid van dit kabinet.
En wat is de rol van de ouders in het hele verhaal. Het lijkt tegenwoordig wel of je in Nederland alleen nog maar een kind op de wereld hoeft te zetten en daarna wordt de overheid verantwoordelijk? En de scholen? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Ik wil de regering daarom vragen te stoppen met dit preventiebeleid. Het maakt de bevolking niet gezonder maar eerder ongelukkig.
Waar de discussie dan wel over zou moeten gaan?
Over hoe we moeten omgaan met de risico's van het leven!
En hoe we weerstand kunnen bieden aan de medicalisering, om de oplossing altijd in een pilletje of prikje te zoeken. Want daar wordt alleen de farmaceutische industrie beter van. Waarom staat de-medicalisering eigenlijk niet op de preventieagenda van de minister?