Voorzitter,
Wat mijn fractie betreft moet deze staatssecretaris zich kapot schamen. En niet alleen vanwege de belachelijk late toezending van 50 cm aan stukken, die niemand hier fatsoenlijk heeft kunnen lezen voor het debat, maar vooral omdat hij weer met een prutsbrief komt, waarin hij dit keer de budgethouders beschuldigd van het te laat indienen van de declaraties.
Wat zijn de excuses van deze staatssecretaris waard, als hij een paar weken later weer precies hetzelfde doet? Namelijk de schuld verplaatsen en neerleggen bij de budgethouders, in plaats van toe te geven dat hij het hele proces onderschat heeft. Voorzitter, uit alle hoeken en gaten zijn waarschuwingen afgegeven, maar de staatssecretaris bleek hier blind en doof voor en daar zijn nu de budgethouders en zorgverleners de dupe van. Het trekkingsrecht moest en zou op 1 januari ingevoerd worden, ongeacht de consequenties. Systeem voor mensen.
Hoe komt de staatssecretaris erbij dat de voortgangsrapportages geen aanleiding gegeven hebben om de invoering per 1 januari 2015 uit te stellen? Was dat in de rapportage van juli 2014, waar enthousiast gesproken wordt over de feestelijke bijeenkomst bij VWS, nadat alle stoplichten op groen waren gezet? Het kunnen niet die van oktober tot en met december zijn geweest, want die geven alle drie wel aanleiding tot uitstel: er zijn diverse risico's en knelpunten voor implementatie in de keten; er worden zaken verplaatst naar januari/februari (na de invoering) waaronder ICT-functionaliteiten en de invoer van zorgovereenkomsten, die lopen op van 25.000 naar 40.000. Een achterstand dus, al bij aanvang en dit alles onder vermelding van de terugvalscenario's. Terugvalscenario's die al in de nazomer ontwikkeld waren. Waarom, zo vraag ik de staatssecretaris als er geen aanleiding tot bezorgdheid was? Ik snap dat niet voorzitter! En nu zitten we er middenin en het einde is nog lang niet in zicht.
En ook hier was voor gewaarschuwd voorzitter. In het continuïteitsplan plateau 1 van november 2014. Een stapeling van uitvalscenario's brengen de uitvoerbaarheid ervan ernstig in gevaar en daarvoor is er nog maar 1 terugvalscenario: het uitstellen van trekkingsrechten. En laat ik daar nu ook al 4 debatten om vragen en al 4 debatten te horen krijgen dat dit niet kan. Het staat op papier voorzitter, maar ja, dat kan als falen van het trekkingsrecht worden gezien. In datzelfde plan staat dan ook: goed communiceren en vervolgens een geleidelijke instroom om mensen en systemen te ontlasten. Ik zou het zelf geschreven kunnen hebben.
Dus waarom dan toch dat volharden? Ook de recente contra-expertise geeft aan dat het PGB-landschap niet klaar is voor de toekomst en dat de voorgestelde verbeteringen niet te toetsen zijn. Het verbeterplan en bijbehorende begroting dienen herijkt te worden.
Het mag dan geen technisch ICT probleem zijn, maar er is wel sprake van een ketenprobleem.
Een probleem dat het gevolg is van de grote haast waarmee het PGB-landschap is ontwikkeld. M&I geeft zelfs aan dat het feit dat het systeem überhaupt draait een enorme prestatie is.
Dit alles en de nu al exorbitante extra kosten van 6 miljoen euro over 2 maanden, sterken mijn fractie in de opvatting dat het genoeg is geweest. De WMO, de WLZ en de Jeugdwet zijn al door deze kamer gejast en het trekkingsrecht was een zelfde lot beschoren, met alle gevolgen van dien. Genoeg is genoeg! De staatssecretaris moet dan ook stoppen met dit experiment en terug naar de tekentafel, voordat mensen hun zorg echt kwijt raken, voordat de zorgverleners de handdoek in de ring gooien, voordat het hele PGB een stille dood sterft.
