Details

Geschreven: 05 december 2022

Voorzitter, ik heb de vorige Minister van Emancipatie bij herhaling gevraagd welke rol zij nu eigenlijk vervulde. Was zij een dienaar van de Kroon, een staatsvrouw die het staatsbelang boven het partijbelang stelt? Of was zij een D66-activiste die haar positie gebruikte om de D66-ideologie uit te rollen? Steeds beaamde ze dat ze een D66-activiste was. En dat ze daar trots op was. Ik vind dat problematisch voorzitter.
Want D66 is een minderheidspartij, die bovendien in de peilingen een steeds kleinere minderheid vertegenwoordigt. Een partij met buitengewoon radicale standpunten, ook als het gaat over emancipatie, een partij die tot de meest woke hoort in dit huis, een partij met een diepe minachting voor het gewone volk, voor het platteland, dat als onbeschaafd wordt weggezet, als mensen die niet deugen, die discrimineren en ook nog een slechte smaak hebben en een hang naar populisme en rechts-extremisme. Een partij ook die zichzelf heeft opgesloten in haar eigen blanke bakfietswijken. Onbenaderbaar voor het gewone volk wonen ze achter betaalmuren van torenhoge hypotheken die alleen opgebracht kunnen worden door de winnaars van de globalisering. En niet door de vele verliezers, die op jarenlange wachtlijsten staan voor een betaalbare woning in hun eigen wijken, met de multiculturele ellende die D66’ers alleen uit de media kennen. En vanuit de lommerrijke blanke wijken leest D66 “de tokkies” de morele les over discriminatie van “mensen van kleur” en van de letterbakgemeenschap LHBTIQ+.
Mijn eerste vraag aan deze Minister is dus: bent u net als uw voorganger ook meer een woke activist dan een dienaar van de Kroon? En waaruit blijkt dat dan?

Lees meer: WGO emancipatie