Inbreng plenaire behandeling Hoofdlijnen Platform Onderwijs2032

Ik heb bij de begrotingsbehandeling mijn verbazing al uitgesproken over dit traject van de Staatssecretaris. Een onderwijsvernieuwing vz, waarvan door niemand de noodzaak wordt gevoeld. In Rutte 1, waar de PVV gedoogde, was het uitgangspunt om het onderwijs eindelijk eens met rust te laten; we zagen in dat schoksgewijze vernieuwingen alleen maar leiden tot chaos, onrust, enorme pieken in werkdruk, onzekerheid. Alles wat je niet wilt in het onderwijs. Er was nu ook geen VRAAG uit de scholen of het Umfeld naar vergaande vernieuwing. Maar deze staatssecretaris had daar geen boodschap aan. In het laatste jaar dat dit Kabinet maximaal zit moest en zou er iets gebeuren, liefst iets groots en meeslepend, in de traditie bijna van het glorieuze Frankrijk waar presidenten graag een “ Grand Oeuvre” nalaten voor de generaties die komen. En als er dan geen ideeën zijn uit het veld, dan schrijft de staatssecretaris een prijsvraag uit waaraan iedereen kan meedoen. En dan komen de ideeën! Er zijn duizenden zelfbenoemde onderwijsvernieuwers in dit kleine land met grote belangen; de schoorsteen van al die consultants, pedagogen, didactici en onderzoekers moet roken.

Maar dat is geen manier van werken vz. Om op deze gezochte wijze over uw graf te willen heen regeren, zeg ik tegen de staatssecretaris, met ideeën die niemand wil en die er via Twitter en FB bij gezocht moeten worden. Ik noem dat ideeënarmoede. Ik zeg met opzet dat de staatssecretaris over zijn politieke graf heen wil regeren, want als de regering dit plan door de Kamers loodst, zitten we tot 2032 aan deze denkrichting vast. Dat is niet goed vz.

Ik heb bij het begrotingsdebat ook onze bezwaren geuit over het monoculturele karakter van de belangrijkste onderwijsgremia. Steeds weer zien we voorzitters uit de monocultuur van policor, kosmopolitisch en progressief; een monocultuur die de multicultuur predikt. Het is niet zo gek dat wij als PVV daarom spreken over agitprop. Zolang het gedachtengoed van rechts, cultureel rechts, lijdt onder een cordon, hier in de Kamer, maar ook in de media en in al deze onderwijsgremia, zolang er geen pluriforme samenstelling is van deze gremia, zullen wij het gebrek aan representativiteit blijven benoemen. Nu weer een voorzitter die net als al die andere voorzitters van koepels zich indertijd uitgebreid meende te moeten uitspreken tegen Pim Fortuyn en daarmee proxy-tegenstander is van de PVV. Graag een reactie van de staatssecretaris, als hij dat aankan. Want tot nu toe is een dergelijke vraag van mij niet beantwoord, terwijl ik hem bij elke gelegenheid weer stel.

Ik zei het eerder: het advies staat vol met open deuren. Dat ICT in de komende jaren een grotere rol gaat spelen in het onderwijs. Al decennia lang wordt dat geconstateerd. Een gratuite vaststelling.
Aan de andere kant barst het van de ideologische stokpaardjes, net als toen bij het competentiegerichte onderwijs. Het Platform borduurt vrolijk voort op de platitudes van 1968. Uiteraard wel hertaald voor een hedendaags publiek.

Mijn volgende bezwaar is dat de aanbevelingen in het eindadvies van het Platform 2032 op maat zijn gesneden voor de bevoorrechte kinderen van de elite (D66, GL, VVD) en het homogene witte onderwijs dat zij doorgaans genieten. Voor andere groepen, zoals kinderen uit lagere sociale klassen, uit multiculturele wijken of allochtonen wordt de lat tot verheffing weer hoger gelegd. Want juist die leerlingen hebben behoefte aan duidelijkheid en structuur.
Bovendien, met nog meer nadruk op de soft skills zullen ook jongens in het algemeen NOG meer op afstand worden gezet.

Uiteraard is de PVV het ook eens op onderdelen van de visie van het platform. Zo delen we de mening dat leerlingen de basiskennis en vaardigheden op een diepgaande manier moeten aanleren. We verschillen echter van mening als het gaat om ‘meer over minder’. Deze vrolijke slogan moet verhullen dat het uitkleden van de onderwijstijd, zoals dat de afgelopen jaren heeft plaatsgevonden, zich hier wreekt. Het aanbod wordt toegesneden op het verminderde aantal onderwijsuren. ‘Minder over minder’ zou dan ook een betere slogan zijn.
Zo gooien we als het aan het platform ligt de verplichte tweede en derde vreemde taal zomaar overboord. En dat terwijl er een tekort is aan werknemers die minimaal één van de buurtalen Frans of Duits machtig is. De Nederlands-Duitse handelsstroom in 2014 bedroeg maar liefst 161 miljard euro. Ondertussen wordt er gepleit voor veel meer aandacht voor de Engelse taal, terwijl Nederlandse leerlingen internationaal vergeleken goed Engels spreken, lezen en schrijven. De economische en maatschappelijke afwegingen lijken hier niet helemaal in balans. Wij willen Duits terug! Hoe kijkt de staatssecretaris hier tegenaan?

Het platform en de staatssecretaris streven naar ‘een beter evenwicht’ in de hoofddoelen. In werkelijkheid komt er minder ruimte voor kennisontwikkeling, ten gunste van persoonsontwikkeling en maatschappelijke toerusting. In het advies wordt erkend dat door het terugdringen van de traditionele verbanden en de massa-immigratie het van belang is dat jongeren leren de gedeelde waarden te kennen en te onderschrijven. Wat ik in de aanbeveling mis, ik blijf erop hameren, is het ontbreken van het besef van de waarde van onze Leitkultur. Onze Westerse normen, waarden en tradities moeten weer leidend zijn in het onderwijs. Daar hoort de trotse geschiedenis van onze natiestaat bij, de trots op onze verworvenheden. Dát biedt toekomst. Voor zowel de leerling, autochtoon en vooral voor de allochtone leerling.

De staatssecretaris schrijft in zijn reactie op het advies dat er geen sprake is van revolutie maar van evolutie. Maar in het advies van het platform worden diepgaande veranderingen voorgesteld. De PVV ziet niets in het klutsen van verschillende vakken binnen drie leerdomeinen. Uiteraard kan er in sommige gevallen vakoverstijgend gewerkt worden, maar de individuele vakken moeten wat ons betreft wel behouden blijven. Geen stelselwijziging meer!

Terwijl bijvoorbeeld bij het vak geschiedenis een besef van chronologie van cruciaal belang is om historische en actuele gebeurtenissen te plaatsen, vrezen we een verdere uitbouw van het gethematiseerde onderwijs aan de hand van maatschappelijke vraagstukken. En dat hernieuwde thema-onderwijs zal dan meer nog dan vandaag uitmonden in een fanatiek policor lesinhoud rond thema’s als slavernij, discriminatie, duurzaamheid en een versterking van het weg-met-ons-denken dat nu al zo mainstream is in ons onderwijs.

Vz, tenslotte. De kenmerkende drie R’en in het onderwijs, rust, reinheid en regelmaat, worden vervangen door voortdurende onrust en chaos. Daar zijn leerlingen en leraren niet bij gebaat. Laat de scholen met rust. Hou op met hijgerig vernieuwen. Verbetering met kleine stapjes, alleen daar waar het nodig is om te stroomlijnen en aan te passen aan nieuwe eisen die een nieuwe maatschappelijke context stelt.
Zoals dat in de particuliere sector zou gebeuren. Daar is geen bedrijf dat om de paar jaar het roer volledig omgooit. Waarom doen we dat in het onderwijs wel steeds opnieuw? Stop met dit onzalige project kabinet. Dat is mijn oproep.