Skip to main content

AO Emancipatie

Vz, als het gaat om de belangrijke portefeuille Emancipatie heeft de Minister geen begin van een idee welke thema’s prioriteit moeten hebben. Kijk naar het onderzoek ‘Lekker vrij? Vrije tijd, tijdsdruk en de relatie met de arbeidsduur van vrouwen’. Daaruit zou blijken dat vrouwen hun vrije tijd als minder vrij ERVAREN. Hoewel ze evenveel vrije tijd hebben als mannen, hebben vrouwen een GEVOEL van gejaagdheid en drukte. Vooral door ‘emotion work’ VOELT de vrije tijd als minder vrij. De minister zegt in haar brief dat ze mannen en vrouwen bewust wil maken van deze conclusie uit het onderzoek. De minister en allerlei zelfbenoemde deskundigen maken zich onder andere heel druk over hoe Nederlandse vrouwen tijdsdruk ervaren, over genderneutrale toiletten, over vrouwenquota in het bedrijfsleven en over hoe kwetsend de letters m/v op formulieren kunnen zijn. De emancipatie is wel af zou je denken.

Wat voor de Minister en voor de meesten van mijn collega’s veel minder prioriteit heeft is dat as we speak veel vrouwen in Nederland slachtoffer zijn van huwelijksdwang, van polygame huwelijken, van geweld en eerwraak, allemaal in naam van de islam. Uit een recente uitzending van Undercover in Nederland blijkt dat illegale shariahuwelijken op grote schaal worden gesloten. Machteld Zee werd door correct Nederland verguisd, geëxcommuniceerd bijna, vanwege de ongemakkelijke waarheden in het boek ‘Heilige identiteiten’. Ze deed onderzoek naar shariarechtbanken in Groot-Brittannië en waarschuwt voor de kwalijke invloed daarvan. De parallelle shariawetgeving maakt vrouwen rechteloos en leidt in veel gevallen tot levenslange gevangenschap, mishandeling en moord.

Ik noem nog een prioriteit, door de actualiteit ingegeven. Een studente interviewde voor haar afstudeerproject 30 tot de islam bekeerde autochtone vrouwen die zijn opgevoed door hun schoonmoeder. Zij mogen geen geld beheren, ze mogen niet zonder toestemming de deur uit. Ze liggen elke avond om negen uur op bed. Ze leveren ’s avonds hun telefoon in, contact met de buitenwereld of hun eigen familie is beperkt. In het weekend en bij goed gedrag mogen ze iets lekkers als een glaasje cola of zoetigheid en "wat langer opblijven." Vz, in vergelijking daarmee waren onze moeders en oma’s in de jaren 40 en 50 toonbeelden van kracht en zelfbewustzijn.

De minister zei in een recent interview dat het prima is dat de nadruk ligt op normen en waarden, maar dat we moeten OPPASSEN met het VERHEFFEN van de norm van de meerderheid tot algemene norm. Mijn vraag aan de Minister is dit: doelde zij hierbij OOK op de ondergeschikte positie van vrouwen op basis van de islam? Zegt de Minister eigenlijk dat we de normen en waarden van de islam met rust moeten laten en NIET moeten bestrijden zoals we dat gedaan hebben met de normen van de jaren 50 en 60? Wil de Minister de westerse normen die hier mainstream geworden zijn NIET verheffen ten opzichte van de inferieure normen van de islam waardoor zoveel mensen lijden? Deelt de minister dan ook de mening van de drie activisten die door NRC werden gepresenteerd als wetenschappers maar waarvan twee leden lid bleken van de Internationale Socialisten? Zij beweerden dat een oordeel over de ongelijkheid tussen man en vrouw in de islam ‘blijk geeft van onwetendheid’, ‘uitgaat van superioriteit van westerse interpretaties van islamitische gebruiken’ en ‘dat dit gedachtegoed past in een traditie van koloniaal denken’. Ja zo staat het er echt. Graag een reactie van de Minister.

Mijn tweede vraag is dit. Is de minister voorstander van dit soort feminisme of van een ander soort feminisme? Dat van Ciska Dresselhuys, die de hoofddoek als symbool van ongelijkheid tussen man en vrouw niet tolereerde op de redactie van een feministisch maandblad? Dat van Ayaan Hirshi Ali die zich durfde te verzetten tegen genitale verminking? Of dat van Machteld Zee die de vreselijke gevolgen van huwelijksdwang, polygamie en rechtsongelijkheid binnen de islam aan de kaak stelt? Dat van Elma Drayer die de ‘islamitisch geïnspireerde misogynie’ te lijf wil gaan? Dat van Jolande Withuis die feministische islam-sympathisanten ‘nuttige idioten’ noemt? U weet wel, de wegbereiders, bewust of onbewust van islamisering. Voor welk van de twee soorten feminisme kiest de minister? Wat wil zij ondernemen tegen de ongelijkheid tussen man en vrouw in de islam, gedwongen huwelijken, polygamie, rechtsongelijkheid, genitale verminking en al die andere gruwelen die islamitische mannen én vaak ook andere vrouwen moslima’s aandoen? Wil de minister slechts aan symptoombestrijding doen? Of is zij het eens dat we de grenzen moeten sluiten om de import van meer islam en dus meer vrouwenleed in ons land een halt toe te roepen? Vindt zij dat diegenen die meewerken aan illegale shariahuwelijken, zowel imams als echtgenoten als bemiddelaars, indien zij in bezit zijn van een dubbel paspoort direct gedenaturaliseerd en uitgezet dienen te worden? Is ze het eens dat Nederland moet de-islamiseren? Graag een antwoord op deze vragen.