Skip to main content

Spreektekst AO Klimaat

Voorzitter,

Duurzaamheid is de nieuwe God, CO2 is de duivel. CO2 zorgt voor opwarming van de aarde en de mens is daar schuldig aan. Industrie en auto’s zijn de nieuwe hoer van Babylon, gezeten op het beest met de zeven koppen. En dat beest moet worden verslagen.

Vz,

Was het niet Links Nederland dat na de oorlog Nederland een toekomst wilde geven zonder godsdienst, liep Links Nederland niet voorop in de emancipatiebeweging en moest niet alles wat riekte naar religieuze beleving zwart worden gemaakt, bespot, beschimpt en afgeschaft? Marxisme, socialisme, dat moest de nieuwe standaard worden. Iedereen even arm, behalve de linkse elite.

Vz,

Toen het socialisme begin jaren ’90 van de vorige eeuw verslagen leek, zocht links een nieuwe manier om het volk er onder te houden: de partijkantoren van PvdA, Groen Links en SP werden groen geschilderd, later gevolgd door overig links, inclusief de VVD. Groen is in, groen is hip, met groen moet iedereen het maar doen.

Het groensocialisme, ook wel ecologisme, is de nieuwe standaard. Inclusief religieuze aspecten zoals schuldbesef, de dreigende apocalyps, nieuwe deugden (zoals klimaatneutraliteit, groene energie en duurzaamheid), en het verbieden van allerlei zaken, zoals de gloeilamp. Is zij ook voor een keuze uit twee soorten brood, 2 soorten fruit en 2 soorten auto’s. O nee, dat laatste natuurlijk niet.

Vz,

Het groensocialisme, gestoeld op frauduleuze hockeystickrapporten van het IPCC en de leugens van de nieuwe Messias Al Gore, heeft zich diep genesteld in de eerder genoemde politieke partijen. Het is een bron van inkomsten voor de subsidiemaffia, die na de zure regen, het gat in de ozonlaag en verzet tegen het CO2-vrije kernenergie een nieuwe vijand vond in CO2. En de volgende vijand, fijnstof, staat alweer voor de deur. Follow the subsidie, dat is de enige waarde die de CO2-taliban aanhangt. Zet een zonnepaneel op je dak en de subsidie vloeit rijkelijk, tòch Mw. Mansveld, zo vraag ik haar via de voorzitter. Maar is de staatssecretaris op de hoogte van de milieuramp die zich voltrekt in het meer bij Baotou in Noord-China? Een meer, groter dan de stad Groningen, waar vanwege de productie van zonnepanelen dagelijks 100.000 liter met zware metalen verontreinigd slib in wordt geloosd. Of komt in dìt geval het milieu ineens nìet in het linkse straatje te pas, zo vraag ik de staatssecretaris?

Vz,

Ik ga naar de rapporten waarover het vandaag ook moet gaan. Uit de twee rapporten blijken twee zaken: Ten eerste wordt er door het Rijk, maar ook decentrale overheden, zo bleek uit een bericht op Binnenlands Bestuur, met belastinggeld gesmeten om zogenaamde klimaatdoelen en duurzaamheidsdoelen te halen, maar men weet niet of dit lastenverhogende beleid enig effect sorteert. Wat is het oordeel van de staatssecretaris in deze? Ten tweede is er geen samenhang, en ook dat is logisch: het binnenharken van subsidie is het bewijs voor je duurzaamheidsstelling, de effectmeting is dan niet meer nodig en ook hier graag een reactie op.

Vz,

Het is logisch dat de effecten onbekend zijn, omdat al het beleid slechts tot doel heeft mensen aan het werk te houden en daarnaast burgers en ondernemers op te zadelen met extra lasten. Van alle CO2 in de atmosfeer is slechts 4% een gevolg van menselijk handelen. CO2 is plantenvoedsel. Het reduceren van het menselijk aandeel CO2 kost miljarden en leidt tot vreselijke windmolenparken en zelfs een windmolentax, zoals gisteravond in de kamer werd besproken.

Vz,

De linkse mensheid kiest de verkeerde oplossing tegen een onverslaanbare natuurkracht. Als de zeespiegel echt stijgt, moeten we de dijk verhogen. De keuze voor CO2 als vijand dient slechts om achteraf tegen de arme sloebers van Bangladesh te kunnen zeggen: “we hebben er toch alles aan gedaan?” Het hele klimaatbeleid is een schandvlek van de beschaving en net zoveel waard als een poging de draaisnelheid van de aarde te beïnvloeden.

Tot slot Vz,

De definitiekwestie. Vorige week vorig ik in de plenaire zaal aan de staatssecretaris wat haar definitie van duurzaamheid is, vanwege het feit dat het voor alle overheden een belangrijke pijler onder beleidskeuzes is. De staatssecretaris had er geen antwoord op. Klimaat, energie en milieu, het is allemaal met elkaar verweven onder de noemer duurzaamheid. Het Regeerakkoord staat er vol mee, maar een definitie ho maar!

Daarom heb ik zelf een onderzoekje laten doen en beleidsambtenaren van de 6 grootste provincies en steden laten bellen. De uitkomst is overweldigend: niemand kon een definitie van duurzaamheid geven! Alleen de website van Eindhoven komt in de buurt van een definitie. Daar staat dat duurzaamheid een manier van werken, denken en leven is. Totalitaire trekjes aldus, de aap is uit de mouw. Hoe kijkt de staatssecretaris hier tegenaan?

Onze conclusie is dat er een wereld te winnen valt, maar niet met het geloof dat de nietige mens het machtige klimaat kan beïnvloeden. Wat ons betreft stoppen we met het klimaatbeleid en schrappen we alle duurzaamheidssubsidies. Graag een heldere reactie.