Geenstijl. nl - Aanstaande vrijdag organiseert de faculteit Communicatie en Journalistiek van de Hogeschool Utrecht een debat met de titel “Hoe verslaan we Wilders?”. Onder andere Pieter Broertjes (hoofdredacteur van de Volkskrant) en Ad van Liempt (voormalig hoofdredacteur van het televisieprogramma Nova) nemen hieraan namens de linkse Nederlandse pers deel.

De dubbele betekenis van de titel van het debat neem ik maar voor kennisgeving aan. In deze column ga ik in op de berichtgeving over de Partij voor de Vrijheid gedurende de afgelopen dagen.

Degene die de bal kaatst kan de bal terugverwachten en in een parlementaire democratie horen discussie en kritiek thuis. Discussie en kritiek zijn zelfs basisvereisten voor een gezonde democratie. Maar kritiek hoort wel zuiver te zijn. De kritiek in de media op mijn partij is echter in toenemende mate onzuiver, raakt kant noch wal en is ver onder de gordel.

Op de opiniepagina van het NRC Handelsblad trof de lezer afgelopen woensdag een enorme tekening aan waarop mijn gezicht levensgroot was afgebeeld met daaronder de tekst “Eén Volk, één Land, één Paspoort”. Een schandelijke verwijzing naar de bekende prent van Adolf Hitler met het onderschrift “Ein Volk, Ein Reich, Ein Führer”. De maker van de tekening, de heer Oppenheimer, stelt mij dus op één lijn met een van de allergrootste misdadigers uit de geschiedenis, verantwoordelijk voor de moord op miljoenen mensen. Die vergelijking is een grove schande.

Op dezelfde pagina bedient Elsbeth Etty, ooit lid van de CPN, zich in een opiniërend artikel over dubbele nationaliteit van de woorden “Unsere Ehre heisst Treue”. Met deze lijfspreuk van de Duitse Waffen-SS brengt Etty het standpunt van mijn partij aangaande de dubbele nationaliteit direct in verband met het nazisme. Een hoogst kwalijke zaak, en dan druk ik me nog voorzichtig uit.

Ook schandelijk is de meest recente column van de heer Grandia, pastor bij de omroepvereniging IKON. Ook hij drukt mijn partij met zinnen als “Eens Judenrein, nu Moslimvrij” in de hoek van het nazisme.

Journalist Ap van den Berg vroeg zich in de GPD-bladen hardop af of de duivel in mij is gevaren. Nieuwslezer Rick Nieman zei in Elsevier dat mijn standpunt over de dubbele nationaliteit verkapt racisme is. Columnist Van Doorn noemde mij in Trouw een xenofoob-plus van een extreem-rechtse formatie. Francisco van Jole stelde mijn verzet tegen de dubbele nationaliteit in het televisieprogramma De leugen regeert op één lijn met de praktijken van de Amerikaanse communistenjager Joseph McCarthy – die hij een psychisch gestoorde haatzaaier noemde. Afshin Elian schreef in zijn NRC-column dat ik me in snel tempo in de richting van extreem-rechts ontwikkel. Kees Lunshof, journalist bij de Telegraaf en vleesgeworden toonbeeld van de machtsgetrouwe parlementaire pers, vergeleek in zijn column mijn standpunt omtrent de dubbele nationaliteit met verschrikkelijke dingen die in het verleden over joden zijn gezegd. Hij maakt dezelfde denkfouten als in zijn opiniestuk over Pim Fortuyn van 30 oktober 2001, waarin Lunshof Fortuyn ondermeer “geen democraat” noemde. Lunshof laat opnieuw zien dat hij de lezers van zijn eigen krant – die het in meerderheid met mij eens zijn – verafschuwt.

Net als Fortuyn tijdens zijn opkomst, wordt mijn partij door een deel van de media in de hoek van extreem-rechts en het nazisme geduwd. De Partij voor de Vrijheid heeft natuurlijk helemaal niets met extreem-rechts en het nazisme te maken. Mijn partij staat juist voor de rechtsstaat, de democratie en de vrijheid. De demonisering van mijn partij in het algemeen, en de schandelijke vergelijkingen met extreem-rechts en het nazisme in het bijzonder zijn walgelijk, een belediging aan het adres van de PVV-kiezer en moeten onmiddellijk stoppen.

Geert Wilders