Volgens opiniepeilingen haalt de eenmansfractie Groep Wilders dertien zetels als er nu verkiezingen worden gehouden. Maar waarmee? Het van de VVD afgescheiden Kamerlid Geert Wilders verklaart zich nader.

Politiek Den Haag heeft het contact met de kiezer verloren. De mensen in het land herkennen zich niet in de prioriteiten die onder de Haagse kaasstolp worden gesteld. Dat komt onder meer doordat iedereen in 'Nederland coalitieland' elkaar te vriend wil houden. Dus durft niemand echte oplossingen te verdedigen uit angst in te boeten aan aantrekkelijkheid als (toekomstige) coalitiepartner.

De partijen rechts van het politieke spectrum laten het afweten bij een stevige beperking van de immigratie en het bevorderen van de integratie. Ook hun aanpak van de problemen met veiligheid en criminaliteit is ver onder de maat. Daarnaast hebben zij onvoldoende oog voor de nijpende problemen in de zorg, waar ouderen in verpleeg- en verzorgingstehuizen niet zelden in luiers worden gehesen omdat er onvoldoende personeel is om hen op tijd naar het toilet te begeleiden.

De linkse en sociaal-christelijke oppositiepartijen winnen nu aan populariteit door met het korte termijnverzet van de vakbeweging rond prepensioen en VUT mee te liften, maar ontberen zelf het begin van een alternatief beleid voor genoemde problemen als immigratie, veiligheid en zorg. Wat links en rechts gemeenschappelijk hebben en ook tekenend is voor hun afstand tot de kiezer, is valse trots over cijfermatige doorrekeningen van de begrotingen (regering) en tegenbegrotingen (oppositie) door het Centraal Planbureau, een orgaan dat geen burger kent en van wiens technische exercities niemand buiten Den Haag wakker ligt.

Een nieuwe politieke beweging kan het dogma van 'luisteren naar de mensen in het land' alleen dan waarmaken als ze, zonder mee te doen aan Haagse spelletjes en achterkamertjespolitiek, vasthoudt aan stevige oplossingen voor stevige problemen (immigratie, veiligheid) en oplossingen voor sociale problemen (zorg). Een nieuw conservatief-rechts, fortuynistisch en menselijk sociaal geluid komt nu bij geen enkele van de bestaande partijen samen. Een nieuwe beweging dient bovendien zich niet te beperken tot slechts one issue. Met de goede mensen gebracht, kan ze voor velen een echt alternatief bieden. Rechts van de VVD, voor mensen die het oneens zijn met de vurige wens van VVD-duoleider Van Aartsen om 'dolgraag' met het linkse D66 verder in zee te gaan. Een beweging voor mensen die het CDA te weinig conservatief vinden, en voor fortuynisten die de LPF te instabiel vinden. En aan de linkerkant van het politieke spectrum voor mensen met het hart op de goede plaats, maar die teleurgesteld zijn over de halfbakken voorstellen van de PvdA voor immigratie, integratie, veiligheid en terrorismebestrijding.

Het is in dit verband illustratief om één thema nader te bespreken, als casus voor de afstand tussen Haagse politiek en burger: de noodzaak van het fors verder beperken van de immigratie ten behoeve van een succesvolle integratie van de allochtonen die reeds in Nederland zijn. Vooropgesteld dat er in Nederland natuurlijk plaats is voor mensen die onze rechtsstatelijke waarden en normen delen en vooropgesteld dat discriminatie altijd met hand en tand moet worden bestreden, kan niet worden ontkend dat Nederland de grenzen van zijn gastvrijheid voor met name nietwesterse allochtonen al ruimschoots heeft overschreden. Nederland is voller dan vol wat betreft niet-westerse allochtonen, vooral van islamitische afkomst. De vele mensen die dat vinden en voor vergaande immigratiebeperkende maatregelen pleiten, zijn geen enge racisten vol met vreemdelingenhaat maar normale fatsoenlijke mensen die opkomen voor het behoud van onze waarden en normen en oprecht bezorgd zijn over de grote integratieproblemen die Nederland kent. Zij zien in dat een effectief integratiebeleid onmogelijk is zonder een straffere immigratiepolitiek. Feit is dat het aantal niet-westerse allochtonen (onder wie veel Turken en Marokkanen) in Nederland de afgelopen dertig jaar met 1000 procent is gestegen van 160 duizend naar 1,6 miljoen, terwijl het totaal aantal inwoners van Nederland in diezelfde periode met 'slechts' 25 procent steeg van dertien naar zestien miljoen. Het aantal moslims in Nederland verdubbelde van bijna een half miljoen in 1990 naar bijna een miljoen nu. En de groei van de Nederlandse bevolking van nu tot 2010 komt voor 75 procent voor rekening van niet-westerse immigranten en slechts voor 8 procent van autochtone Nederlanders.

Op niet al te lange termijn worden de vier grote steden van Nederland merendeels bevolkt worden door mensen van allochtone afkomst. Niet-westerse allochtonen staan bovenaan op de lijstjes van criminaliteit, uitkeringsafhankelijkheid, analfabetisme en huiselijk geweld. Nederlandse gevangenissen zitten vooral vol met niet-westerse allochtonen. Een Turks EU-lidmaatschap vergroot het aantal economische gelukszoekers dat naar Nederland komt. Helaas hebben de radicale islam en het islamitisch terrorisme ook in Europa en Nederland voet aan de grond gekregen. Mogen die feiten niet worden benoemd en mogen we ons daarover geen zorgen maken? Natuurlijk wel. Een nieuwe politieke beweging moet de volgende punten dan ook glashelder uitdragen: Een totale stop van vijf jaar voor gezinsvorming-en hereniging van niet-westerse allochtonen, dit om de integratie van al in Nederland aanwezige allochtonen enige kans van slagen te geven.

De introductie van een quotum voor asielaanvragen van hooguit een paar duizend per jaar. Het uitzetten van radicale imams (eventueel door denaturalisatie) en het sluiten van radicale moskeeën. Het niet tijdig integreren – zoals het niet of onvoldoende beheersen van de Nederlandse taal – sanctioneren met het intrekken van de verblijfsvergunning. Ook dienen criminele allochtonen na het uitzitten van hun straf hun verblijfsvergunning kwijt te raken en uit het land te worden gezet.

Het korten op zinloze uitgaven voor ontwikkelingshulp om met dat geld de capaciteit van de AIVD uit te breiden, zodat islamitisch terrorisme beter bestreden wordt. Met dat geld kan in Nederland ook meer politie op straat en personeel in verpleeg-en verzorgingshuizen worden gefinancierd. De kinderbijslag naar landen als Turkije en Marokko met een fors lagere levenstandaard navenant verlagen of beëindigen.

Turkije uit de EU weren omdat het geen Europees, maar Aziatisch en islamitisch land is en de Nederlandse-en Europese samenleving nou eenmaal gestoeld zijn op christelijk-joodse en humanistische waarden en niet op die van de islam.

Relaties met Arabische en islamitische landen herzien, omdat men – gestoeld op het daar alom voorkomend despotisme uit de zonder meer achterlijke islamitische politieke cultuur – mensenrechten schendt, terrorisme ondersteunt en/of massavernietigingswapens ontwikkelt.

Uitspreken dat het niet te verkroppen is als Europa eind deze eeuw overwegend islamitisch is, zoals de Amerikaanse islamkenner Bernard Lewis voorspelt, en proberen te voorkomen dat dit ooit gebeuren gaat. Geen politieke partij uit de gevestigde orde durft hier een punt van te maken en de stem van de bezorgde burger te vertolken. Een nieuwe politieke beweging moetdit op een fatsoenlijke manier wel doen, net zoals ze moet knokken voor een respectvolle zorg voor ouderen en een stevigere aanpak van de criminaliteit. Kamer en kabinet zijn nu horende doof en ziende blind voor wat er onder de bevolking leeft. Men rommelt wat met halfzachte quasi- politiek-correcte maatregelen en kijkt – net als het gros van de Nederlandse media – ten onrechte besmuikt naar diegenen die voornoemde voorstellen doen, als waren het enge ideeën van politiek-incorrecte lieden. Maar de kiezer heeft – gelukkig maar – ook hier uiteindelijk het laatste woord.