PVV: islamitische landen moeten de rotzooi in Libië zelf opruimen, niet de Navo

Niet de Navo, niet Nederland maar islamitische landen moeten de wrede dicator Khadafi verdrijven. Dat betoogde Raymond de Roon in het debat in de Tweede Kamer over de verlenging van de Nederlandse militaire missie in Libië.

Wat opvalt, is de duidelijk en fors achterblijvende rol van de Arabische regio, bij de uitvoering van VN-Veiligheidsraadresolutie 1973. Dit is des te opmerkelijker, omdat resolutie 1973 heel expliciet de leden van de Arabische liga oproept om bij te dragen aan de bescherming van de burgerbevolking in Libië en voorts de staten in de regio heel expliciet oproept om het wapenembargo te handhaven. Tenslotte wordt uitdrukkelijk ook een taak toebedeeld aan de Arabische liga bij het handhaven van de no-fly-zone boven Libië.

Is de minister het met mij eens, dat de landen in de regio, de Afrikaanse Unie en de Arabische liga vergeleken met westerse landen, maar pover presteren als het gaat om bescherming van de burgerbevolking, de handhaving van het wapenembargo en het handhaven van de no-fly-zone? Wat is, afgezien van de bijdragen van Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten en Jordanië aan de militaire operatie Unified Protector, nu eigenlijk concreet de bijdrage uit de regio aan het bereiken van de zojuist genoemde doelen van resolutie 1973? En dan bedoel ik niet het meepraten, maar daadwerkelijke concrete acties. Wat is bij voorbeeld de financiële bijdrage van rijke oliestaten in de regio, aan de kosten van de Navo-operaties? Is de minister het met mij eens dat het redelijk en billijk zou zijn als de rijke oliestaten in die regio, daar aan meebetalen? En des te meer als ze zelf geen vinger uitsteken? Is de minister het met mij eens, dat het ook redelijk is om de rekening van de Navo-operaties t.z.t. aan het olierijke Libië zelf te presenteren? Wordt met de Libische Interimraad daarover gesproken? Zo neen, waarom niet? Die raad is immers ook in staat gebleken om met Qatar een deal te sluiten over olieleveranties uit Libië via Qatar in de post-conflict periode? Wat opgevallen is, is dat daags nadat die deal gesloten was, de inzet van Qatar in de operatie Unified Protector een aanvang nam. Is er, zo vraag ik de minister, sprake van wederkerigheid geweest?

Het valt ook op dat de lijst van landen die hebben bijgedragen aan het “regional flash appeal” ter leniging van humanitaire nood, slechts één arabisch land (Kuweit) genoteerd staat voor een bescheiden bedrag. Waar blijft de bijdrage van de rijke islamitische oliestaten om de nood voor de burgerbevolking in Libië  - dus nota bene in hun eigen regio -  te lenigen?

Is de minister bereid om dit aan de orde te stellen, in bilateraal en multilateraal overleg en bij voorbeeld ook bij de volgende bijeenkomst van de Libië contactgroep in Turkije? 

Dan nog een vraag, betrekking hebbend op de rol van de Afrikaanse Unie: de zuidafrikaanse president Zuma heeft recent Libië bezocht en opgemerkt dat de Navo de VN-resolutie 1973 misbruikt om regime change in Libië te bewerkstelligen en politieke aanslagen te plegen. Graag verneem ik een reactie van de minister. 

Dan merk ik op dat onze regering verheugd heeft gereageerd op het verzoek van de aanklager Ocampo bij het International Criminal Court om internationale arrestatiebevelen tegen Libische leiders te mogen uitvaardigen. Je zou kunnen vrezen dat dit soort acties, hoe gerechtvaardigd wellicht ook, aan het vinden van een diplomatieke oplossing in de weg kunnen staan. Ook hierover graag een reactie. 

Dan heeft de Russische gezant Margelow na een gesprek met de Libische leider Bagdadi Mahmudi, gezegd dat de Libische regering onderhandelt met de rebellen. Dat zou op 15 juni in Parijs zijn gebeurd en president Sarkozy zou over de uitkomsten van dat gesprek geïnformeerd zijn. Kan de minister bevestigen dat dergelijke onderhandelingen hebben plaatsgevonden en/of nu nog gaande zijn? Wat kan de minister ons daarover vertellen? Is hij van franse zijde geïnformeerd daarover? Zo niet, wil hij dan navraag doen en de Tweede Kamer daarover berichten? 

Voorts heb ik nog een vraag over de insteek van de EU-landen als het gaat om het wel of niet erkennen van de Libische Interimraad als wettige regering van Libië. De minister van Buitenlandse Zaken heeft gezegd (Tros Kamerbreed 18 juni) dat hij het jammer vindt dat een aantal EU-landen afwijkt van het eerder ingenomen EU-standpunt. Kan de minister hier een toelichting op geven? Waarom vinden sommige landen dat die erkenning wel een goede zaak is?

Kan de minister in dit verband ook specifiek ingaan op het gedrag van Duitsland, dat de Interimraad wel heeft erkend maar aan de uitvoering van de Veiligheidsraadsresolutie, in het kader van Unified Protector, helemaal niet meedoet? 

Dan het verlies van een kostbare duikrobot door de Nederlandse marine voor de kust van Libië. Een Nederlandse defensie duikgroep bevond zich, volgens de berichten, aan boord van een Belgische mijnenjager, en is toen die duikrobot kwijt geraakt. Ik herinner me niet dat de inzet van een Nederlandse defensie duikgroep aan boord van een Belgische mijnenjager in de mededelingen van de regering aan de Tweede Kamer, ter sprake is gebracht. Kan de minister toelichten waarom niet?

Ik vind het een bedenkelijke zaak, dat er en marge van een militaire inzet waarmee de Tweede Kamer (maar niet de PVV) heeft ingestemd, dan nog andere defensieactiviteiten blijken te zijn ontplooid. Mijn vraag is dan ook: is er nog meer gebeurd, dat we misschien nog niet weten? 

Hoe wordt een eventuele Amerikaanse terugtrekking uit Unified Protector opgevangen? Is daar al over nagedacht? Ik stel deze vraag naar aanleiding van de berichtgeving dat in het Amerikaans congres de gedachte leeft en ook inzet van debat wordt gemaakt, dat de Amerikaanse militaire inzet in Libië ongrondwettig is. President Obama vindt vooralsnog dat dat niet zo is, maar wat als de uitkomst van het politieke proces daar zou inhouden dat de Amerikaanse bijdrage wel ongrondwettig is en moet stoppen? Ik heb begrepen dat de Amerikaanse bijdrage aan Unified Protector substantieel is. Hoe zou vertrek van de Amerikanen worden opgevangen? Ligt daarvoor al een draaiboek klaar? 

De minister van Buitenlandse Zaken heeft gezegd dat we in onze handen mogen knijpen dat Arabische landen hebben bijgedragen aan de totstandkoming van resolutie 1973. De minister is daarmee kennelijk tevreden. Ik ben daarmee niet tevreden. Arabische landen moeten een grote rol spelen bij de uitvoering van die resolutie. Op dit moment staan westerse Navolanden centraal bij de uitvoering van die resolutie en spelen islamitische landen een marginale rol. Het zou precies andersom moeten zijn. Het Westen mag de kolen uit het vuur halen; de islamitische landen leunen achterover.

Als ik de minister vraag om op een Navo-verzoek om Nederlandse inzet tegen gronddoelen in Libië door te verwijzen naar Turkije, dan zegt de minister botweg: nee.

Dat is heel teleurstellend. Turkije is ook een Navo-lid, heeft een veel grotere luchtmacht dan Nederland en ligt bovendien in de regio (resolutie 1973 vraagt expliciet om inzet van landen uit de regio).

Als er in Libië gebombardeerd moet worden, dan zou ik graag zien dat dat gebeurt door vliegtuigen uit islamitische landen met moslimbemanningen.

Volgens mij is onze regering veel en veel te ontvankelijk voor islamitische gevoeligheden. Mij fractie kan zich daar niet in vinden en steunt deze zwakke houding niet. 

De PVV was drie maanden geleden al tegenstander van Nederlandse deelname aan de start van de militaire operaties in Libië. De PVV heeft nu geen enkele reden om voorstander te zijn voor de verlenging van die Nederlandse militaire inzet in Libië. Integendeel!