Dertigledendebat Syrië

Voorzitter, de minister heeft ons laten weten dat Nederland voorlopig geen wapens zal leveren aan rebellen in Syrië. Ik vraag de minister om nooit wapens te leveren aan welk OIC-land dan ook.

Het verslag van de Raad Buitenlandse Zaken van 27 en28 mei waarin is besloten om het EU-wapenembargo niet voort te zetten na 31 mei, bevat wat doekjes voor het bloeden. Ik noem bijvoorbeeld dat de levering van militair materieel alleen bestemd zal zijn voor bescherming van burgers en dat garanties zullen worden gevraagd omtrent het uiteindelijke gebruik en de eindbestemming van het wapentuig. Wie gelooft in de effectiviteit van deze doekjes voor het bloeden, is volgens mij naïef of knettergek. Hoe wordt in EU-verband verder omgegaan met Frankrijk en Engeland, die de deur voor wapenleveranties aan strijdgroepen in Syrië hebben opengezet? De minister wil volstaan met de mededeling aan die landen dat zij met wapenleveranties aan strijdgroepen in Syrië een heel zware verantwoordelijkheid op zich laden. Dat is het understatement van het jaar. Waarom spreekt de minister niet gewoon heel duidelijk uit dat Nederland protesteert tegen het voornemen van Frankrijk en Engeland en dat wij de leveranties een heel slecht en onbegrijpelijk idee vinden? Waarom spreekt hij niet uit dat het een bom onder de vredesconferentie is, zoals de woordvoerder van de SP terecht zei, en dat wij niet overtuigd zijn van de effectiviteit van die doekjes voor het bloeden en van het bestaan van goede rebellen?

Wat begon als een legitiem verzet tegen het beleid van het Assad-regime is allang verworden tot een intra-islamitische strijd op leven en dood tussen sjiieten en soennieten. Het is een strijd waar anderen van buiten Syrië zich maar al te graag in mengen. Die bemoeienis van buitenlanders heeft het lijden van de Syrische bevolking exponentieel verergerd. "Buitenlandse strijders in Syrië schrik voor christenen", las ik gisteren in het Katholiek Nieuwsblad. In gebieden die in handen zijn van buitenlandse aan Al Qaida gelieerde milities, nemen islamitische guerrilla's de moskeeën over en lanceren zij er elke vrijdag de oproep om iedereen te doden die niet het geloof van Mohammed aanhangt. Wie het niet met hen eens is, betaalt met zijn leven.

Veel duidelijker kan ik het niet maken. De islamitische gesel gaat daar over de christenen heen. Die buitenlandse inmenging verdient onze strengste veroordeling. Is de minister bereid om dat in de volgende Raad Buitenlandse Zaken aan de orde te stellen en veroordeling door alle landen van de Europese Unie van iedere buitenlandse inmenging in die Syrische burgeroorlog te vragen?
Wat ons naast het verlenen van noodhulp aan de slachtoffers op dit moment slechts rest, is trachten te voorkomen dat de Syrische strijd overslaat naar de buurlanden Libanon, Jordanië, Irak en Israël. Ziet de minister kans om samen met gelijkgestemde landen op dat punt een beleid te ontwikkelen en te voeren?

Voorzitter,
Ik was wel blij met het debatje dat zojuist is gevoerd over de vraag of het leveren van wapens aan opstandige strijders in Syrië legaal of illegaal is. Ik heb de minister duidelijk horen zeggen dat wij dit verhaal niet door juristen moeten laten overheersen. De minister heeft meermalen gezegd dat het volkenrechtelijk dubieus is. Dit debatje heeft laten zien dat wat volkenrechtelijk "geldt", veelal gewoon een resultante is van politieke meningen. Dat maakt in mijn ogen vaak ook veel van het volkenrecht dubieus. Had de minister dat gisteren ook maar gezegd naar aanleiding van het rare volkenrechtelijk oordeel dat de Israëlische verdedigingsbarrière dubieus is, maar dat terzijde.

Ik heb nog geen duidelijk antwoord gekregen op mijn vraag of de minister kans ziet om samen met gelijkgestemde landen een beleid te ontwikkelen en te voeren dat erop gericht is om te voorkomen dat de Syrische strijd overslaat naar de buurlanden Libanon, Irak, Jordanië en Israël. Kan de minister in tweede termijn op die vraag ingaan?