AO Voltooiing Bankenunie

We hadden gisteren een rondetafelgesprek met een aantal (ex)toezichthouders. Ze waren eensgezind. De risico’s voor de financiële stabiliteit zijn nog nooit zo groot geweest. De schulden zijn nog nooit zo hoog geweest (325% BBP wereldwijd). Het ECB beleid heeft de zaak alleen maar verergerd. De buffers moeten omhoog. En we zijn weer terug bij af. Kortom een volgende crisis ligt op de loer. Een voorproefje daarvan kregen we afgelopen maandag in Italië.

Voor de PVV is het dan ook onbegrijpelijk dat deze minister verder wil gaan op de ingeslagen weg.
Een paar feiten:
• Staatsschuld Italië is opgelopen naar 134% (onhoudbaar)
• Italië wilde een kwijtschelding van de ECB van € 250 mld (de toon is gezet; precedentwerking volgt)
• 2-jaars rente op Italiaans papier knalde omhoog van 0,3 -> 2,73% (in 36 uur tijd)
• Banken zijn behangen met giftige leningen (NPL’s : € 300 mld)
• Banken zijn behangen met Italiaans staatspapier (20%)
• Beurzen en Bankaandelen gingen keihard onderuit

En nu komt hij met een voorstel om de bankenunie verder te voltooien.
Hij wil met droge ogen meer risico’s gaan delen met andere banken in andere lidstaten. Dat is spelen met vuur!

Hij komt trots thuis met een Bankenpakket. Het feest kan beginnen, net op tijd voor de Italianen.
• De buffers gaan naar 3% (leverage ratio is al gemiddeld 5,5% in de EU)
• Banken moeten ook voldoende bail-inbaar kapitaal aanhouden (8%), en hier kan per bank van worden afgeweken; hoezo?
• En voor de nieuwe rekenregels van Bazel geldt vooralsnog alleen een rapportageverplichting. Wat betekent dit? Slappe hap.

Maar ik lees niets over de aanpak van NPL’s, SBBS (Eurobonds), EDIS, EMF als backstop. Dat staat nog allemaal op de rol. Wat is hierover afgesproken?
Ook lees ik niets over de risico’s van Staatspapier op de bankbalansen (risicoweging of limieten).

Maar als een grote bank echt in de problemen komt, moet deze worden gered, linksom of rechtsom. En in plaats dat deze wordt gered door de Staat, wordt de rekening nu neergelegd bij de andere banken van andere lidstaten. De consument (lees: belastingbetaler) is weer de Sjaak.

Tot slot De hele bankenunie was erop gericht om de verwevenheid tussen lidstaat en banken te doorbreken. En wat schrijft het CPB: deze is juist toegenomen.(bank-overheid-nexus). Wil je echt iets doen aan deze verwevenheid moet je limieten stellen (max. 50% van het kernkapitaal).
CPB signaleert ook dat de bail-in niet gaat werken: Als meerdere banken dreigen om te vallen, is de kans groot dat de overheid die banken gaat redden.
Dus als puntje bij paaltje komt, wordt een bank gered en de hele bail-in aan de kant gezet; dat zagen we eerder bij Italië.

Maar straks met een goed gevuld resolutiefonds (55 mld), ESM als backstop (60 mld) en een EDIS ligt dat natuurlijk anders. Dan wordt de rekening doorgeschoven naar andere banken in andere lidstaten en dan mogen NLse banken gaan bloeden voor de ellende bij Zuid Europese zombie banken.
Is dat nu de game-changer, waar de minister over sprak?!

Sylvester Eijffinger verwoorde het gisteren klip en klaar. De EMU is verworden tot een Transfer Unie. En zo is het.
Des te opvallender is dat een motie van Baudet om dit te voorkomen eergisteren door de kamer werd weggestemd.
Kennelijk willen alle partijen in dit huis (op 3 na) een TransferUnie. Dat is zeer kwalijk.