Debat werkdruk en salarissen basisonderwijs

Vz,

De vakbonden en de werkgeversorganisatie PO-Raad moeten zich doodschamen. Ze zijn druk geweest met van alles en nog wat in hun gewichtige organisaties. De AOb bijvoorbeeld heeft het er druk mee om de toenmalige minister zwaar te beledigen en mij van racisme te betichten.. Op mijn uitdrukkelijke verzoek om dat waar te maken (hoe en waar heb ik dan racistische uitspraken gedaan?) is nooit gereageerd. ook is er nooit een excuus gekomen. Nee vz, de AOb vindt mij kennelijk nog altijd een racist. Ze roepen het, houden het vol, zonder het ooit waar te maken en dat is het dan. Nou ja, zo rolt de AOb nu eenmaal. Maar dat is bepaald niet de enige reden dat ze zich moeten doodschamen vz. Het concept-cao-akkoord dat de bonden en werkgevers op 6 juni jl. zijn overeengekomen komt jaren te laat. Jaren heeft deze waardeloze vakbond, deze parasiet op de kosten van goedgelovige leden, z’n kerntaken zo verwaarloosd, net als de PO-raad trouwens, dat ze het basisonderwijs naar de rand van de afgrond hebben geholpen. Onder hun ogen tekende zich een systeemcrisis af die z’n weerga niet kende. Het mooie beroep van leraar werd uitgekleed tot op het bot.

Dit akkoord lijkt een goede stap in de goede richting te zijn. Maar het is een hele kleine stap. De problemen blijven immers urgent voorzitter.
Er tekent zich een lerarentekort af in het PO oplopend naar 10.000 fte in 2025.
Dat is niet zomaar een probleem, en ik blijf het herhalen, dat is een heuse systeemcrisis.

Een vraag aan de minister. Is het nu wel/niet zo dat de inzet van € 270 miljoen van dit kabinet al was toegezegd door het vorige kabinet? Daarbij sprak de minister over een salarisstijging van gemiddeld 8,5% voor de leraren in het basisonderwijs terwijl in de cao een loonsverhoging van 2,5% is afgesproken. Vanwaar deze discrepantie vraag ik aan de minister. Ook wordt in het akkoord gesproken over het aantrekkelijk maken van carrièrepaden in het PO door meer functiedifferentiatie. Dat klinkt altijd mooi en aantrekkelijk, maar wat betekent dat nu eigenlijk? Een leraar moet in de eerste plaats leraar zijn, lesgeven en kennis overdragen aan de volgende generaties. Een pedagoog zijn die het heerlijk vindt om les te geven, met een klas aan het werk te zijn. Dat is de kern van het beroep. Wij lossen het lerarentekort toch niet op door in te zetten op mensen die louter en alleen kiezen voor het leraarschap omdat er een aantrekkelijk carrièrepad in het vooruitzicht ligt? Een snelle volgende stap die eindigt in een eigen kantoortje, waar er al veel te veel van zijn in het onderwijs? Teamleiders, coördinatoren, begeleiders, counselors, enzovoort? Er wordt in het akkoord nauwelijks aandacht besteed aan de professionele ruimte die de leraar nodig heeft om het beroep weer echt aantrekkelijk te maken. Natuurlijk, betere salarissen, betere contracten, minder werkdruk, allemaal belangrijk. Maar wat het beroep weer echt aantrekkelijk kan maken, dat zien die bonden en de PO-raad dan weer niet. Want dat is niet zo snel mogelijk in een kantoortje komen te zitten. Dat is je eigen professionaliteit als pedagoog ten volle kunnen benutten, in alle vrijheid, zonder dat er teamleiders, coördinatoren, directieleden en bestuurders in je nek hijgen. De leraar in het centrum van het onderwijsleerproces, het enige proces dat er toe doet in welke school dan ook. En het sobere en bescheiden management daar omheen als dienende en faciliterende kracht. Geloof me voorzitter, alleen zo slagen we erin om het beroep weer aantrekkelijk te maken voor grote groepen jongens en meisjes die eigenlijk dolgraag het onderwijs in zouden willen, maar dat niet doen, omdat ze geen zin hebben in een professioneel leven waarin ze de trekpop zijn van managers met grote ego’s en de broodprofeten van de eeuwige onderwijsvernieuwingen.

Wij vinden dat de minister zijn uiterste best heeft gedaan om de leraren in het PO tegemoet te komen. De leraren hebben meer reden om de minister te danken dan die charlatans van vakbonden, waarmee ik niet PO in Actie bedoel, de enige bond die de naam vakbond waardig is.

Voorzitter, tot slot. Het herstelplan vergt tijd. Er is een mooie stap gezet en de minister heeft maximaal ingezet. Meer zit er niet in, is ook mijn overtuiging. Maar de bonden hebben nu alweer aangekondigd dat nieuwe acties niet van de baan zijn. Volgens de AOb en PO in Actie is er nog ongeveer € 600 miljoen nodig om de salarissen van leraren recht te trekken, maar dat geld is er niet. Dus wat is nu eigenlijk de waarde van dit akkoord als de onderwijsvakbonden nu alweer nieuwe acties hebben aangekondigd, nog voordat de inkt van de handtekeningen onder het akkoord is opgedroogd? Zet dan geen handtekening als je dit akkoord blijkbaar onacceptabel vindt. Wat mij betreft zijn verdere acties, nadat met veel aplomb dit akkoord tot stand is gekomen, echt onacceptabel. Dat kan je de ouders echt niet aandoen; ik waarschuw er maar alvast voor.