De Partij Voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders maakt met haar harde opstelling tegen Turken en Marokkanen geen vrienden in de Tweede Kamer. ,,Daarvoor zitten we er ook niet’’, zegt parlementariër Sietse Fritsma. De oud-Franeker vindt het belangrijker om in de Kamer de gevoelens van de mensen op straat en van oud-collega’s van de Immigratie- en Naturalisatiedienst over overlast door immigranten aan te snijden. Dat andere partijen daar voor wegdraaien, vindt hij ,,ongelooflijk laf’’.

Fritsma (34) heeft ,,een leuke vuurdoop’’ gehad als Tweede Kamerlid. Bij het debat over de dubbele nationaliteit snoerde kamervoorzitter Gerdi Verbeet hem vorige maand de mond toen hij begon over de twee paspoorten van de staatssecretarissen Ahmed Aboutaleb en Nebahat Albayrak. Een motie om beiden te dwingen hun Marokkaanse en Turkse nationaliteit op te geven, kon volgens Verbeet niet door de beugel. ,,Ik had wel een storm verwacht, maar de ingreep van Verbeet heeft me verrast. Ze pleegde censuur, een unicum en absurd.’’

De kamervoorzitter kreeg haar optreden als een boemerang terug. Ze bezorgde de kwestie ongewild nog meer aandacht, erkent Fritsma. ,,Daar ben ik blij om.’’ Vriend en vijand zijn het erover eens dat de voorzitter zich nooit zo nadrukkelijk met het debat had mogen bemoeien. Fritsma ontving veel steunbetuigingen per e-mail. Het overstemde de schaldkannonades die de stijl van de PVV uitlokt.

Vorige weekeinde was de in Den Haag woonachtige Fritsma weer even terug in Franeker, waar hij tot zijn negentiende woonde. Ook daar kreeg hij bijval. ,,Goed dat jullie het zootje aanpakken’’, klonk het. Wel is er in de academiestad verbazing dat de zoon van de bekende palingvisser uit de stadsgrachten nu in de Kamer zit. Maar dat gevoel heeft Sietse zelf ook. ,,Ik heb nooit gedacht: Ik ga de politiek in. Het zijn allemaal opeenvolgende omstandigheden die ervoor zorgen.’’

Verbeet moet nu alle zeilen bijzetten om gezag op te bouwen. Fritsma sneed een onderwerp aan, daar had de Kamer over moeten debatteren zonder emotionele ingreep van de leider van de vergadering. Een week later gebeurde dit alsnog bij het debat over de regeringsverklaring. ,,Maar ook daar zijn we niet bestreden op basis van argumenten. Er klinken veel valse beschuldigingen over discriminatie, racisme en xenofobie. Dat is ongelooflijk laf. Mensen in oude volkswijken hebben op ons gestemd. Die zijn niet xenofoob. Ze kampen met reële problemen met allochtone bevolkingsgroepen, dag in dag uit. Die brengen wij onder de aandacht.’’

,,Ons punt blijft dat Albayrak vanwege haar Turkse nationaliteit de Turkse wet moet honoreren. Iedereen snapt dat dit een conflict kan opleveren met haar functie. Half Nederland vindt dit, blijkt uit enquêtes. Dan moet je er in de Kamer over kunnen praten. Andere partijen willen dat niet. Daarmee hebben we haarfijn aangeduid dat de afstand tussen samenleving en politiek nog gigantisch groot is.’’

Fritsma kwam twee jaar geleden in contact met Wilders. Als medewerker van de IND zag hij veel misstanden. ,,Er is een enorme scheefgroei in de discussie over het vreemdelingenbeleid. Die gaat vooral over asielzoekers. Maar slechts een op de tien mensen uit het vreemdelingenbeleid is asielzoeker. Het overgrote deel komt hier voor gezinshereniging, tienduizenden per jaar, voornamelijk uit Turkije en Marokko. Bij de IND zag ik dat zij op grote schaal misbruik maken van het vreemdelingenbeleid. Turken of Marokkanen halen soms acht of negen partners hier naar toe. Met  valse werkgeversverklaringen omzeilden ze de inkomenstoets. Na de vereiste termijn van drie jaar verbreken ze de banden met hun partner en kan de volgende komen. Dat sneeuwbaleffect is al jaren bezig en bevordert de integratie absoluut niet.’’

Bij zijn werkgever ving Fritsma bot toen hij dit aankaartte. ,,Ik liep tegen hoge muren op.’’ Vandaar dat hij steun zocht bij Wilders. ,,Er zit iets van een klokkenluiderselement in.’’ In augustus kwam hij op de kieslijst van de PVV. Fritsma nam ontslag bij de IND. ,,De combinatie IND’er en kandidaat voor de PVV zou me niet gelukkiger maken. Ik heb nog wel contact met oud-collega’s. Een aantal houdt me op de hoogte hoe het er aan toegaat. De problemen zijn groot.’’

In de Kamer probeert Fritsma daar iets aan te doen. Maar de provocerende stijl van zijn fractie, voorkomt de noodzakelijke steun van andere partijen. Ook voor voorstellen die Fritsma heel reëel noemt. ,,Het klopt dat wij geen water bij de wijn doen. De toon matigen op cruciale onderwerpen als criminaliteit door Turken en Marokkanen doen we bewust niet. Ze zijn in die categorie oververtegenwoordigd. Wij zien daar een groot probleem dat we met daadkracht willen oplossen. Wij willen de mensen laten zien dat wij wel de rug recht houden. De LPF leverde kracht in door in de Haagse draaimolen te gaan zitten. Wij kiezen hier duidelijk voor de eigen koers en die zal beloond worden. Het contact met andere fracties valt me tegen. Als andere partijen realiteitszin hebben, gaan ze niet zo met ons om.’’