In een opinieartikel in het Antiliaans Dagblad gaat PVV Tweede Kamerlid Hero Brinkman in op zijn ervaringen tijdens het Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties (POK) en pleit hij voor het opheffen daarvan.

De waarheid mag niet gezegd worden in de West

Wat een wanvertoning was het afgelopen Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties (POK). Een minister die weigerde te verschijnen voor een reeds maanden afgesproken agendapunt, met als officiële reden dat hij niet in Aruba zou zijn. Drie dagen later bleek hij nog steeds gewoon in Aruba aanwezig te zijn, maar hij wilde niet verschijnen, omdat ondergetekende tot het POK behoorde.

Dezelfde minister Croes van justitie van Aruba, die wel via de Arubaanse delegatie een politiek punt maakte, door een Nederlands rapport over corruptie in Nederlands bestuur en overheid te verspreiden. Mijn kwalificatie over deze minister van leugenachtige minister en politieke lafaard, werden vervolgens niet gepruimd en opnieuw, voor de zoveelste keer deze week werd ik letterlijk door een handjevol Arubanen aangevallen en bijna mijn stoel uitgetrokken.

De Nederlandse delegatie werd opnieuw zwaar onder druk gezet en opnieuw boog de meerderheid van de Nederlandse delegatie diep voor de Antilliaanse en Arubaanse delegatie en eiste zij het vertrek van Brinkman. Opnieuw? Jazeker de Nederlandse delegatie werd namelijk door de Antilliaanse delegatie ook reeds beticht van racistische voorstellen aangaande de VIA/VIR regeling. Resultaat bij de slappe Nederlandse delegatie; koste wat kost moesten de woorden etniciteit en registratie worden vermeden. Ook hier pikte de meerderheid van deze delegatie de zware beledigingen van de Antilianen. U begrijpt, het houdt een keer op.

Hoe nu verder met het POK? De mening van de PVV is duidelijk. Laten we het POK opheffen. Er is geen wederzijds vertrouwen, geen wederzijds gelijk parlementair taalgebruik en bovenal er is ook eigenlijk geen wederzijds belang.

Het gemis aan wederzijds vertrouwen zal denk ik door iedereen worden beaamd. Ik refereer maar even aan de constatering van een delegatielid dat na het vertrek van Brinkman, de onderhandelingen zowaar nog stroever verliepen. Maar ook tijdens de diverse overleggen voordat de PVV in de Kamer zitting had, constateerden men het gemis aan wederzijds vertrouwen.

Ook het parlementaire taalgebruik en onderlinge omgangsvormen zijn kennelijk niet gelijk. De parlementsleden van de West zijn gewend aan bedreigingen en macho taalgebruik, echter indien men op een directe, heldere en ik zou bijna zeggen PVV manier van repliek wordt gediend, komen allerlei oude anti-makamba gevoelens naar boven en springt de vlam in de pan.

Er is ook geen wederzijds belang. Of misschien toch wel bij een aantal leden, velen genieten namelijk wel van het jaarlijkse uitje. Feit is wel dat reeds jaren het POK totaal niets tastbaars oplevert. De parlementen van de West gebruiken het POK enkel voor verdere fondsenwerving en het bedelen naar meer geld. Bedelen is in Nederland verboden!

De enige mogelijkheid is, volgens de PVV, het POK daadwerkelijk op te heffen, maar is daar een meerderheid voor? Op dit moment staan de parlementen in ieder geval voor een lange periode van behandeling van consensus Rijkswetten in de diverse parlementen, hetgeen nog lang zal gaan duren. Derhalve is er in ieder geval absoluut geen noodzaak voor een POK in de maand juni dit jaar. Laat de parlementen maar eerst aan het werk gaan met die consensus Rijkswetten en vervolgens aan het einde van dit jaar beslissen of en zo ja op welke wijze het POK doorgang moet vinden. 

Overeind blijft natuurlijk dat geheel opheffen van het POK het allerbeste is, vakantie vieren doe je maar in je eigen tijd.

Zie ook: Hero zegt de waarheid over de Antillen