De Europese Grondwet schaadt het Nederlandse belang. 'Europa' krijgt bevoegdheden over een Europees volk dat alleen volgens een elite bestaat, schrijft Geert Wilders vandaag in de Volkskrant.

De Nederlandse burger mag volgende week stemmen over de Europese Grondwet. In de tussentijd wordt door voor-en tegenstanders campagne gevoerd. Het kabinet speelt daarbij behoorlijk vals door miljoenen euro's belastinggeld te gebruiken om nog extra campagne te voeren, televisieprogramma's en radiospotjes te financieren en extra folders te laten drukken. De tegenstanders van de Europese Grondwet hebben die miljoenen niet ter beschikking en worden dus in een achterstandspositie gedrukt. Dat is geen fair play. Maar de Nederlandse bevolking laat zich niet omkopen. De argumenten, niet de dikte van de portemonnaie, geven op 1 juni de doorslag.

Ook als het gaat om deze argumenten speelt het kabinet een onzuiver spel. Het lijkt er bijvoorbeeld op dat minister-president Balkenende zijn zaakjes onvoldoende kent of bewust halve waarheden verkondigt. Hij vertelt de kiezer in ieder geval niet hoe de vork echt in de steel zit.

Zo prees de premier (NOVA-politiek, 20 mei) het feit dat nationale parlementen een 'gele kaart' kunnen trekken wanneer zij vinden dat niet Brussel, maar de lidstaten over een bepaald onderwerp dienen te gaan. Wanneer de gele kaart getrokken is, zou 'het niet door gaan'. Met andere woorden: in dat geval zou Brussel op het betreffende terrein niet mogen optreden.

De waarheid ligt echter een slag anders. Wanneer negen (!) landen vinden dat Brussel ergens met zijn handen van af moet blijven, moet de Europese Commissie haar voorstel - inhoudende dat Brussel zich ergens mee gaat bemoeien - 'heroverwegen'. De Europese Commissie kan het verzet van die negen landen uiteindelijk simpelweg negeren en naast zich neerleggen. Artikel 7 van het tweede protocol bij de Grondwet bepaalt namelijk alleen dat de Europese Commissie in dat geval haar voornemen kan 'handhaven, wijzigen of intrekken'. Ook handhaven dus. Dat betekent dat een 'rode kaart' een onmogelijkheid is.

Gelet op het bovenstaande is wat premier Balkenende over de 'gele kaart' heeft gezegd feitelijk onjuist en dus oneerlijke voorlichting van de burger. De Europese Commissie is en blijft de baas en Nederland heeft uiteindelijk het nakijken.

De premier stak ook de loftrompet over het door de Grondwet geïntroduceerde 'burgerinitiatief' (een soort referendum). Dit initiatief zou 'een aantal' burgers de bevoegdheid verschaffen om de Europese Commissie een voorstel conform het initiatief te laten doen.

Maar ook dit is een wassen neus van de eerste orde. Om te beginnen moeten een miljoen mensen, afkomstig uit een 'significant aantal lidstaten', een handtekening zetten om zo'n burgerinitiatief überhaupt te laten plaatsvinden. Nergens in de 448 artikelen en bijna vijfhonderd pagina's van de Grondwet (inclusief bijlagen, protocollen en verklaringen) staat echter precies wat een 'significant aantal lidstaten' is. Duidelijk is in ieder geval wel dat de Nederlandse burgers een dergelijk initiatief niet zelfstandig kunnen nemen.

Wanneer er toch onverhoopt een burgerinitiatief gedaan mocht worden, moet de Europese Commissie 'een passend voorstel' doen. Opnieuw staat nergens omschreven wat precies 'een passend voorstel' is. Wel is duidelijk dat - evenals bij de 'gele kaart-procedure' - de enige die bepaalt wat een 'passend voorstel' is, de Europese Commissie zelf is. De Brusselse elite bepaalt ook hier wat ze met de wil van de burgers doet. Daarmee is het burgerinitiatief niet meer dan een lachwekkend speeltje van salondemocraten. Jammer dat premier Balkenende maar de halve waarheid vertelt.

Het is ook te gek voor woorden dat Nederland per hoofd van de bevolking het meest aan Europa betaalt (180 euro)! Grote landen als Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland betalen relatief veel minder dan wij (respectievelijk 32, 66 en 71 euro per hoofd van de bevolking), terwijl de grote landen door de nieuwe Grondwet wel nog meer te zeggen krijgen in Europa dan nu al het geval is. Andere landen als België, Spanje, Portugal, Griekenland, Luxemburg, Ierland en Finland ontvangen zelfs meer geld van Europa dan ze aan Europa betalen.

Nederland is echt de gekke-Henkie van Europa. Minister Zalm heeft slecht onderhandeld en we moeten maar afwachten of het een onsje minder kan.

Dat Nederland zijn vetorecht op de meerjarenbegroting pas opgeeft wanneer er sprake is van een voor Nederland bevredigende meerjarenbegroting, is nietszeggend. Hetzelfde geldt voor het recente voorstel van de huidige voorzitter van de Europese Unie, Luxemburg, dat Nederland wat minder aan de Unie zou moeten gaan betalen. Als Nederland namelijk minder betaalt, moeten - met name - de Britten veel meer gaan betalen dan ze nu doen. Dat zullen ze nooit accepteren en dus met een Brits veto treffen. Overigens, de Europese Commissie wil juist dat we met zijn allen nog meer aan Europa gaan bijdragen (1,26 procent van het totale Bruto Nationaal Inkomen van alle lidstaten).

De Nederlandse regering had nooit met deze Europese Grondwet mogen thuiskomen voordat 100 procent zeker was gesteld dat we fors minder hoeven te betalen aan Brussel. En voor alle duidelijkheid: we moeten niet een 'beetje' minder gaan betalen aan Europa, maar 'fors' minder. Rekent u er echter maar niet op dat Gerrit Zalm de Nederlandse bijdrage aan de EU kan halveren, terwijl dit wel het minste is dat dient te gebeuren. Al die miljarden die we ieder jaar aan Brussel moeten betalen, kunnen veel beter worden besteed aan betere ouderenzorg, een veiliger Nederland en lagere belastingen.

Europa is geen staat en heeft ook geen Grondwet nodig. We hebben nu ook geen Europese Grondwet en de wereld vergaat niet. Samenwerken in Europa op basis van een gedeelde politieke wil is prima, maar ook voor samenwerking hebben we geen Europese Grondwet nodig die nog meer macht aan Brussel verschaft en die de kleinere landen het nakijken geeft.

Met deze Grondwet worden de Nederlandse belangen zelfs geschaad. Want al bestaat er in de Grondwet voor wat de besluitvorming in de Raad van Ministers betreft een dubbele sleutel (een lidstaten-en een bevolkingscriterium), nog meer dan bij het vigerende Verdrag van Nice al het geval is, krijgen landen met meer inwoners meer te vertellen. Zo heeft Duitsland volgens het verdrag van Nice in de Raad van Ministers van de EU 29 'gewogen' stemmen en Nederland 13, iets meer dan twee keer zoveel dus. Als dadelijk met de Grondwet het blote bevolkingscriterium van kracht wordt, zal die verhouding ernstig ten nadele van Nederland gewijzigd worden. Duitsland heeft immers 82 miljoen inwoners en Nederland 16 miljoen. De stem van Duitsland in de Raad zal op grond van dit bevolkingscriterium dus niet iets meer dan twee keer, maar bijna vijf keer zo groot worden als die van Nederland. Datzelfde zal over een jaar of tien voor Turkije gaan gelden, als dat land lid wordt van de EU.

Dat grote landen ook een aantal kleinere landen nodig hebben om een voorstel de eindstreep te laten halen, doet uiteraard aan de hierboven geschetste verhoudingen niets af. Wanneer bij een en ander wordt opgeteld dat de Europese Grondwet ook meer nationale bevoegdheden naar Brussel transporteert en dat Nederland tientallen vetorechten - waaronder op het essentiële asiel-en immigratiebeleid - kwijtraakt omdat er vaker met gekwalificeerde meerderheid zal worden besloten, dan is helder dat deze Europese Grondwet niet in ons belang is en wel degelijk een volgende stap is op weg naar een Europese superstaat...

'We maken in Nederland niet meer de dienst uit', zei staatssecretaris Nicolaï van Europese Zaken op 17 maart in N OVA tegen een groep scholieren. Wie dat wil voorkomen en wie baas in eigen land wil blijven, kan niet anders dan tegen deze Grondwet stemmen. Een tegenstem is dan ook geen stem tegen Europa, maar een stem tegen een Europese superstaat.

In het eerste lid van artikel I-1 van de Europese Grondwet staat dat de Grondwet geïnspireerd wordt door de wil van de burgers van Europa. De werkelijkheid is echter dat er geen Europees volk is dat om deze Grondwet heeft gevraagd, maar dat een Europese en een Nederlandse politieke elite op zoek zijn naar een Europees volk dat niet bestaat.

Geschreven door Geert Wilders