Kamerdebat n.a.v. verslag informateur
Spreektekst van Geert Wilders
Vz, Op 9 juni 2010 heeft de kiezer gesproken. Om een bekend filosoof te citeren: daar was geen woord Spaans bij.
Anderhalf miljoen kiezers. De Partij voor de Vrijheid de derde partij van Nederland. Een winst van vijftien zetels.
Vz, veel partijen hebben het er steeds over dat je bevolkingsgroepen niet moet ‘uitsluiten’. Maar de elitekliek heeft er een stuk minder moeite mee als anderhalf miljoen kiezers worden uitgesloten, worden buitengesloten. Dat vinden ze geen enkel probleem.
Wilders: wij zullen de grootste partij worden, Trouw.nl
Die groep kiezers is zojuist de afgelopen weken buiten de democratie geplaatst. Die mensen hadden net zo goed niet naar de stembus hoeven gaan. Hun stem telt niet mee. Anderhalf miljoen mensen worden gekwetst in hun rechtsgevoel. Anderhalf miljoen mensen vragen zich af of de democratie nog wel voor hen geldt. Anderhalf miljoen mensen zijn afgeserveerd door een politieke elite die het zo goed met zichzelf heeft getroffen en dat vooral zo wil houden en anderen wil buitensluiten.
Er is geen seconde onderhandeld met de grote winnaar. De grootste winnaar van de verkiezingen. Geen seconde. De Partij voor de Vrijheid is behandeld als een paria, als een melaatse, als een zwerver die de elite liever op de stoep laat staan. Er staat nu een cordon sanitair om anderhalf miljoen burgers, om anderhalf miljoen stemmers, om anderhalf miljoen belastingbetalers, om anderhalf miljoen Nederlanders. Ze bestaan en ze maken geluid, maar het lijkt alsof de politieke elite wil zeggen, laten we alsjeblieft niet luisteren naar die mensen.
Veel partijen in de Tweede Kamer vinden dat zo snel mogelijk moet worden onderhandeld met terreurorganisaties als Hamas of de Taliban. Maar praten met de PVV, dat is een groot taboe.
Dan worden grenzen overschreden.
De PvdA boekte het op een na slechtste resultaat uit haar geschiedenis. Alleen Ad Melkert was een nog grotere brekebeen. En uitgerekend die partij levert nu de informateur. Meneer Tjeenk Willink mag nu zijn partijgenoten aan baantjes helpen. Kan iemand mij de logica eens uitleggen? De verliezer van de verkiezingen krijgt nu een informateur cadeau.
Op de verkiezingsposters van de PvdA stond: ‘iedereen telt mee’. Maar anderhalf miljoen PVV-stemmers tellen helemaal niet mee. Op andere PvdA-posters stond: ’niet je afkomst telt maar je toekomst’. Echter: als je afkomst PVV is, heb je geen toekomst in de democratie waar PvdA-bonzen de dienst uitmaken.
Het CDA spant helemaal de kroon. Het CDA weigert te onderhandelen, ze weigeren zelfs te komen praten met de PVV en de VVD zonder dat die partijen eerst een accoord hebben gesloten maar het CDA wil wel direct aan tafel met de PvdA en de VVD. Zonder voorwaarden vooraf. Dat is onbegrijpelijk, dat is inconsistent, maar dat is ook onbeschrijflijk arrogant tegen onze kiezers.
En de VVD rent nu in de armen van Job Cohen. In de verkiezingsstrijd werd het verkiezingsprogramma van de PvdA nog aangeduid door de heer Rutte als ‘de langste zelfmoordbrief uit de geschiedenis’. Maar nu weet Mark Rutte niet hoe snel hij zijn handtekening onder dat suïcidale geschrift moet zetten. De mensen die op de VVD hebben gestemd krijgen dadelijk de PvdA en misschien zelfs Groen Links en D66 erbij. Je zult maar VVD hebben gestemd.
Vz, de kans is groot dat er een kabinet komt van het brede midden. Maar welke partij is breder dan de PVV en wie vertegenwoordigt het hart van de democratie meer dan de Partij voor de Vrijheid. Zijn Henk en Ingrid dan soms melaats? Zijn 60 procent van de Nederlanders dan soms niet goed snik als ze de islam de grootste bedreiging van onze identiteit vinden en is 60 procent van de burgers soms achterlijk omdat zij de massa-immigratie de grootste vergissing sinds de Tweede Wereldoorlog noemen?
Gesproken wordt nu onder leiding van een nieuwe informateur met Groen Links, VVD, PvdA, D66 en CDA. Het zijn de oude bestaande middenpartijen die elkaar opzoeken uit angst voor de flanken. Angstvallig naar elkaar toekruipen. Maar ik voorspel u: het politieke midden zal imploderen. Waar we nu getuige van zijn is een laatste stuiptrekking van de oude politiek die weet dat ze haar langste tijd gehad heeft maar elkaar houvast en troost voor het naderende einde biedt.