Spreektekst Geert Wilders APB 2010

Spreektekst Geert Wilders APB 2010 - Deel 2

Spreektekst Geert Wilders APB 2010 - Deel 3

Spreektekst Geert Wilders APB 2010 - Deel 4

Spreektekst Geert Wilders APB 2010 - Deel 5

Spreektekst Geert Wilders APB 2010 - Deel 6

Voorzitter, eerst een punt van orde over de vorige spreker: wat doet meneer Pechtold hier eigenlijk? Hij verkondigt overal – ook daarnet weer – dat de PVV nu aan de macht is. “Wilders krijgt een marionettenkabinet,” zo zegt hij letterlijk. Hij stelt het voor alsof ik achter de schermen de premier ben van het nieuwe kabinet.

Dat is niet zo, wij gedogen slechts, maar het is de heer Pechtold die overal spreekt van een marionetten kabinet, ergo ik ben de minister president. In dat geval herinner ik meneer Pechtold aan een dreigement, nou ja een belofte is een beter woord, dat hij in het buitenland asiel zou vragen als ik premier word. Ik zou zeggen: beste Meneer Pechtold belofte maakt schuld. Voorzitter, ik ben bereid vanavond nog te helpen met het pakken van de koffers van de heer Pechtold en ik denk velen met mij. Ik zou zeggen: kereltje Pechtold: wegwezen. En neem vooral je morele superioriteit mee. En verlaat het land.

Voorzitter, het was het proberen waard.

Voorzitter, belangrijker zaken nu.

Het is een goede zaak dat we vandaag hier bij elkaar zijn. Ik kon nog net een gaatje in mijn agenda vinden tussen al dat gedoe in de rechtszaal door. Leden van PvdA, D66 en GroenLinks deden een beroep op de rechterlijke macht, dus de laatste dagen, weken, maanden, heb ik heel wat dagen doorgebracht in een rechtszaal. Fijn dat ik nu mag discussiëren met mensen die wel gekozen zijn.  De rechtszaak om mijn politieke overtuiging vormt een levensgevaarlijk precedent. En voor de mensen die het wel grappig vinden dat ik in de rechtszaal zit, zeg ik: lach maar, vandaag ben ik het en morgen u. Als aan de vrijheid wordt getornd, is straks niemand meer veilig.

Ik ga snel door met vrolijkere zaken. Namelijk, met het aantreden van het nieuwe kabinet.

Voorzitter, het zijn historische tijden. Vanmorgen de regeringsverklaring van het kabinet Rutte-Verhagen, het meest rechtse kabinet sinds tijden. Mijn complimenten aan Dhr Rutte en zijn team. De Haagse regentenkliek en de linkse grachtengordelelite staan huilie-huilie te doen op de gang. Zie ze piepen. Meisje Halsema met haar natte oogjes, en haar kroeldoek verbeten in haar mond. Ze smijt met poppen. GroenLinks en haar voorganger de CPN zitten al welgeteld 101 jaar in de oppositie en zal daar ook, als het aan ons ligt, nooit uitkomen. Kereltje Pechtold staat met zijn pruillipje wat bij de interruptiemicrofoon en denkt terug aan een jaar geleden, toen zijn vriendjes van de pers hem alvast gekroond hadden tot minister-president van Nederland. Ja, het kan raar lopen. Sint Job verdiept zich nog eens extra in het reglement van Orde zodat hij volgende keer wel weet hoe hij een debat moet aanvragen. Waar ze ook zijn: op één plaats zijn ze in ieder geval niet: in de zaal waar de ministers vergaderen, in de Trêveszaal. Ze staan buiten, en wat miljoenen Nederlanders betreft blijven ze daar heel lang staan. De handelaren in zure druiven en gare rapen mogen vandaag nog even pruttelen, tot ze een ons wegen. Ons adagium is: Waar links verliest, daar wint Nederland.

We hebben een nieuw kabinet met nieuwe ministers dat klaar staat voor nieuw beleid. Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wel wat.

Toekomstige generaties zullen op dit moment terugkijken en zich afvragen: hebben ze daar, in 2010, de tekenen des tijds verstaan en hebben ze een antwoord gegeven op de grote uitdagingen van hun moment. Zijn de Nederlanders, op de rand van een nieuw decennium, erin geslaagd de grote problemen van hun tijd recht in de ogen te zien en er een trefzeker antwoord op te geven? Waren zij volgend of waren zij leidend? Keken zij naar de toekomst, of keken zij naar hun schoenen?

Voorzitter, de afgelopen zes jaar was ik op deze plek hier en daar af en toe een tikje kritisch naar het kabinet. Waar ik zes jaar zei: dit kabinet is de tunnel aan het eind van het licht, zeg ik nu: dit kabinet is het licht aan het eind van de tunnel.

Het is nog maar zes jaar geleden dat ik de VVD verliet. In dezelfde periode werd Theo van Gogh vermoord. In mijn stoutste dromen had ik niet kunnen voorzien wat vandaag gebeurt, namelijk dat onze jonge partij, de PVV,  zo duidelijk haar stempel drukt op het regeringsbeleid, weliswaar als gedoogpartij, van de komende jaren. We doen iets wat we in Nederland niet kennen en dat in geen boek staatsrecht voorkomt: we gaan gedogen. Dat is een ongekende uitkomst en vooral eentje die hoop geeft voor de toekomst. Net zoals het bemoedigend is dat mijn partij onverminderd populair is onder het Nederlandse volk. Als we de peilingen mogen geloven, zouden nu zo’n twee miljoen mensen op de PVV gaan stemmen. Ons geluid leeft in de harten van miljoenen Nederlanders.

Minstens zo bemoedigend is het feit dat mijn partij de afgelopen maanden heeft mogen meepraten aan de formatietafel. Alleen al het feit dat wij aan tafel zaten, is een feit van grote historische en misschien zelfs internationale waarde. Voorzitter, overal in het Westen roeren burgers zich over de massa-immigratie en de islamisering en overal in Europa komen partijen op die dat geluid vertegenwoordigen. Die partijen gaan allemaal door dezelfde fasen. Ze worden genegeerd, gecriminaliseerd, fysiek aangevallen, uitgemaakt voor nazi’s, bedreigd, weggezet als populisten. Via de opiniepagina van stervende krantjes als NRC Handelsblad en Trouw kunt u dat allemaal goed volgen. Maar dat alles kan niet verhelen dat die partijen overal in Europa net als de PVV hier een geluid vertegenwoordigen dat met het opkomen van de islam alleen maar sterker zal worden. Zij vertegenwoordigen iets dat leeft in brede lagen van de bevolking. En dat geluid zal alleen maar sterker worden.

De ideeën over islamisering en massa-immigratie van de Partij voor de Vrijheid vinden steeds meer ingang. Inmiddels, zo blijkt uit opiniepeilingen, is al 31 procent van de Nederlanders het met ons eens dat de islam een politieke ideologie is.

Overal in Europa wordt het anti-islam-verhaal sterker, en overal scheurt het politieke landschap open. Er is geen houden meer aan. De behoudende krachten van gisteren, de machten die ons de islam door de strot willen rammen, zijn op de terugtocht.

Door heel Europa worden burgers wakker en laten zich niet langer voorliegen door de linkse media-elite. In Duitsland zegt nu tweederde van de bevolking: de islam hoort niet bij ons land. Het is een reactie op de president van dat land die meende te moeten stellen, ik citeer: “De islam hoort bij Duitsland”. De golf van verontwaardiging die toen opklonk vond aansluiting bij de stormachtige opkomst van Thilo Sarrazin en die van Rene Stadtkewitz, die een partij gaat starten gemodelleerd naar de PVV.

Ook gevestigde politieke partijen worden wakker. Christen-democraten in Duitsland gaan het steeds beter begrijpen. De fractievoorzitter van de CSU in de Bondsdag, Hans-Peter Friedrich, zegt, ik citeer: ”Dat de islam deel van onze cultuur is, onderschrijf ik niet”.

De partijleider van de CSU gaat zelfs nog verder. Horst Seehofer wil een volledig einde maken aan de immigratie van Turken en Arabieren naar Duitsland. Volgens hem is het duidelijk dat immigranten uit islamitische landen moeilijker integreren dan buitenlanders uit de EU. Daarom heeft hij, ik citeer “geen begrip” voor mensen die verdere immigratie uit landen met andere culturen bepleiten. Hij zegt: “Multiculti is dood”.

Voorzitter,  als zelfs de bondskanselier, mevrouw Merkel, zegt dat de multiculturele samenleving volkomen mislukt is (niet een beetje mislukt, nee volkomen mislukt) dan wil dat nogal wat zeggen. De belangrijkste politica  van de Christen Democraten van het belangrijkste land van Europa doorbreekt een taboe en zegt waar het op staat. En zij zegt iets wat miljoenen mensen vinden. Teksten waar je in Nederland mee voor de rechter zou komen, kunnen in Duitsland wel. Daar nemen christendemocraten de leiding op het gebied van islamkritiek.

En tegen de bondskanselier zeg ik deze keer: Frau Merkel, Sie haben recht.

Voorzitter, er is dus hoop. Overal in Europa scheurt het politieke landschap open. Niets kan dat tegenhouden. Niemand kan verhinderen dat burgers kiezen voor het behoud van hun land en hun cultuur. De geest is uit de fles.

We leven in historische dagen en de ontwikkelingen die we meemaken zijn soms verwarrend. Oude overzichtelijke tegenstellingen zijn niet altijd meer relevant, terwijl juist nieuwe breuklijnen in onze samenleving zichtbaar worden. Ons politieke bestel zal daar een antwoord op moeten geven of het zal zijn relevantie verliezen.

De grote principiële vraag die onze generatie nu moet beantwoorden is of het politieke stelsel in staat zal zijn dat geluid te incorporeren. Of het anti-islam-idee deel kan uitmaken van het politieke systeem danwel eeuwig zal worden weggezet als zijnde buiten de orde.

Voor het eerst sinds decennia heeft de Nederlandse politiek daarmee een belang die onze landsgrenzen overstijgt. Professor Fortuyn was de pionier. Hij voerde het anti-islamgeluid door de fasen die ik net noemde: negeren, criminaliseren, soms tegengeweld, bedreigingen, weggezet worden als nazi’s of als populisten. De tienduizenden die aan de  baar stonden van Pim Fortuyn, maakten duidelijk dat het anti-massa-immigratie-geluid niet marginaal is maar gewaardeerd wordt door velen. Niet Pim Fortuyn was een extremist, maar de journalisten en politici die hem voor rotte vis uitmaakten. Dankzij de bres die professor Fortuyn sloeg en het offer dat hij bracht kan de Partij voor de Vrijheid verder trekken en werken aan een historische volgende stap: het ondersteunen van een regering.

Nederland loopt daarmee ver voor op andere landen. Andere landen in Europa leven vaak nog in het pre-Fortuyn-tijdperk. Daar kan men vaak helemaal niet begrijpen dat de partij als de onze überhaupt bestaansrecht heeft, laat staan dat ze snappen dat wij mede regeringsbeleid gaan bepalen.

Maar Nederland is anno 2010 haar tijd ver vooruit. Wat hier gebeurt kan, nee, zal, een voorbeeldfunctie hebben voor heel Europa en voor de vraag of democratie ook een relevantie heeft in tijden van massa-immigratie en islamisering. Nederland is weer een beetje een gidsland geworden.

Voorzitter, het aanstaande kabinet, het kabinet dat er nu al zit, is om nog een andere reden historisch. Want dit kabinet is een minderheidskabinet. Nederland gaat het voorbeeld van het trotse en welvarende Denemarken volgen, waar al jaren rechtse minderheidskabinetten fungeren. En met succes. Heel veel Denen zijn dolblij dat zij buitenschot blijven bij de massa-immigratie.

Dit minderheidskabinet betekent ook op een andere manier ongelofelijk goed nieuws voor dit huis. Voor ons parlement, de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Het debat is terug waar het thuis hoort. Hier in dit Huis.

Ik zal straks zaken noemen waar de PVV  trots op is dat ze vastgelegd zijn in het  gedoogakkoord. Maar het meest trots zijn we toch op wat we kunnen betekenen voor de politiek in Nederland.

Een minderheidskabinet is een feest voor de democratie, er komt een einde aan de oude Haagse gewoonte dat de Kamer slechts functioneert als stempelmachine. Nog niet zo lang geleden liep mijn fractie weg omdat er van een echte discussie in deze Kamer geen sprake was. Vandaag zitten we hier vol overtuiging. Wij hebben daar als PVV daar hard voor gevochten. Niet langer ligt het centrum van de politieke besluitvorming achter de gesloten deuren van de Trêveszaal, het Catshuis of het Torentje;

Het nieuwe centrum van de politieke besluitvorming ligt waar het hoort te liggen: hier, in het Huis van de democratie, hier in de Staten-Generaal. Het monisme is voorbij. Het debat is terug in de Kamer.

Voorzitter, even over diezelfde democratie. Ik had het er net over dat Nederland een klein beetje een gidsland is in Europa, ik wil ook nog wat zeggen over de positie van het staatshoofd. In België bestaat inmiddels een brede consensus dat de koning niet langer deel moet uitmaken van de regering.

Ik vind dat we opnieuw dit debat ook in ons land aan moeten gaan. Binnen ons volk bestaat inmiddels een meerderheid die zegt dat het staatshoofd geen plek meer heeft in de regering. Dat is een goede zaak. De Partij voor de Vrijheid  is voor het koningshuis, wij zijn geen republikeinen. Ik zeg dan ook: Oranje moet blijven. Maar dat de majesteit deel uitmaakt van de regering en ook rechtstreeks invloed heeft op de regering, bijvoorbeeld bij de samenstelling van een kabinet, gaat ons een brug te ver. Voorzitter, het zou goed zijn  –ik moet bekennen ik heb dat tijdens de onderhandelingen niet voor elkaar gekregen maar ik vraag het opnieuw – als dit kabinet komt met een voorstel tot wijziging van de Grondwet. Doet het kabinet dat niet, dan komen wij zelf met een initiatiefwet om de Grondwet in die zin te wijzigen.

Vaak zijn we het niet eens met Dhr Pechtold, maar misschien kunnen Dhr Pechtold en ik het hierover eens zijn.

Voorzitter, dan naar de inhoud van het gedoogakkoord. Op vier cruciale terreinen heeft de Partij voor de Vrijheid gevochten als een leeuw: de ouderenzorg, de veiligheid, de sociale zekerheid en de massa-immigratie.

Eerst de ouderenzorg. Voor onze senioren is er goed nieuws. Met dank aan de Partij voor de Vrijheid trekt dit kabinet structureel bijna één miljard euro extra uit voor de ouderenzorg (en gehandicapten en chronisch zieken), en dat in een periode van forse bezuinigingen. De kwaliteit van de zorg voor onze ouderen krijgt een broodnodige en stevige impuls. Voor de dagelijkse verzorging van onze ouderen komen er maar liefst 10.000 extra verpleegkundigen bij. Er komt ook een einde aan de mensonterende 24-uurluiers. Programma’s tegen doorligwonden, uitdroging en ondervoeding worden landelijk ingevoerd.

Voorzitter, ongeveer 160.000 ouderen hebben te maken met mishandeling, ik krijg er pijn van in mijn buik als ik de verhalen van slachtoffers leest. Iedereen verdient de beste bescherming tegen mishandeling, en zeker onze ouderen. Een verklaring van goed gedrag wordt voor alle medewerkers en vrijwilligers in de zorg een verplichting en er komt een meldplicht voor alle gevallen van ouderenmishandeling.

Ook, voorzitter, heeft de Partij voor de Vrijheid, samen met het CDA en de VVD, het voor elkaar weten te krijgen dat bezuinigingen op de thuiszorg (200 miljoen) en verhoging van de eigen bijdrage (900 miljoen) voor bewoners van zorginstellingen zijn geschrapt.

Waar we ook heel trots op zijn is dat de rechten van bewoners van zorginstellingen eindelijk worden vastgelegd. En niet zo maar ergens, nee, ze worden vastgelegd in de wet. Onze ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen krijgen het wettelijk recht om elke dag te douchen of elke dag gewassen te worden. Ze krijgen het wettelijk recht om elke dag schone kleren te dragen. Ze krijgen het wettelijk recht op voedsel van goede kwaliteit. Ze krijgen het wettelijk recht om als ze dat willen, elke dag naar buiten te mogen en ga zo maar door. Voor criminelen achter de tralies was al van alles geregeld. Dat gaan we nu ook doen voor onze senioren. De ouderen krijgen eindelijk wat ze verdienen, Nederland wordt een fatsoenlijker land en waar wij als PVV bere trots op zijn.

Voorzitter, om het totaalpakket compleet te maken krijgt de Inspectie veel meer slagkracht om steviger te controleren en misstanden aan te pakken. Er komt niet alleen meer geld voor meer controles, maar er komt ook een individueel klachtrecht. Ten slotte komt er een proef met regelarme zorginstellingen. Met een overheadnorm wordt paal en perk gesteld aan de papierstroom. Mensen in de verpleging moeten weer verzorgen en geen papieren invullen. De bestuurderscultuur wordt aangepakt en gouden handdrukken worden beperkt.

Voorzitter, ook op het gebied van één van onze andere kroonjuwelen boeken we winst. Want ook op het gebied van veiligheid gaat een nieuwe wind waaien. Eindelijk staan de gewone burgers centraal en niet meer de belangen van misdadigers. Als een inbreker een huis wordt uitgemept gaat voortaan de inbreker achter de tralies en niet meer degene die zijn bezittingen en gezin heeft beschermd. Er komt een ministerie van Veiligheid met lekker veel stevige maatregelen. TBS wordt versoberd en ook het proefverlof. Preventief fouilleren wordt verruimd. Er komen zwaardere straffen op geweld tegen politieagenten, brandweerlieden en ambulancepersoneel. Er komt meer cameratoezicht.

Indien nodig wordt zelfs de krijgsmacht ingezet. Over dat PVV-voorstel werd vorig jaar nog lacherig gedaan.

Er komen drieduizend politieagenten bij, die onder een nationale politie gaan vallen. Niet meer een versnipperde politie, maar een krachtige en eendrachtig organisatie om het tuig aan te pakken. Met 1 woord in het Regeerakkoord ben ik bijzonder blij. Twee jaar geleden kregen we daarover heel Nederland, tenminste de helft van de Tweede Kamer, over ons heen. Nu staat het er: het woord ‘straatterreur’, eindelijk noemen we het beestje bij zijn juiste naam: straatterreur!

Waar we ook trots op zijn; er komt eindelijk een Dierenpolitie met een apart alarmnummer voor dieren in nood en dierenmishandeling, ook al zo’n speerpunt van de Partij voor de Vrijheid. Vijfhonderd agenten die de dierenmishandeling gaan aanpakken, onder leiding van hoofdcommissaris Dion Graus. Succes Dion!

En, Voorzitter, eindelijk, eindelijk, komen er minimumstraffen. Waar we al die jaren om gesmeekt hebben, gaat nu eindelijk gebeuren. 85 procent van de Nederlanders vindt dat misdadigers te licht worden gestraft. Rechters kunnen straks bij recidive niet meer zelf freewheelen met straffen. Recidivisten op het gebied van ernstige zeden- en geweldsmisdrijven krijgen straks onherroepelijk een hoge minimumstraf. (…) Dat geldt bijvoorbeeld voor straatroof met geweld, waar 12 jaar op staat, en ja Voorzitter, daar vallen ook veel multiculturele cultuurverrijkers onder. Gaan zij wéér in de fout dan gaan ze minimaal zes jaar de gevangenis in. Geen taakstrafje meer, ze worden ook niet meer geknuffeld door een agoog van GroenLinks. Geen geldboetetje meer, nee, gewoon voor minstens zes jaar de cel in.

Voorzitter, dit zal het vertrouwen in de rechtsstaat vergroten doordat softe straffen niet meer bij recidive kunnen voorkomen.

Voorzitter, een andere belangrijke maatregel: criminelen met een dubbele nationaliteit kunnen straks hun Nederlands paspoort verliezen. En dat werd tijd. Denaturalisatie van misdadigers, een standpunt waarvoor de Partij voor de Vrijheid jarenlang is verketterd, wordt realiteit in Nederland. Jarenlang werden wij in dit huis zwart gemaakt omdat we vinden dat het Nederlandse paspoort van criminelen met een dubbele nationaliteit de papierversnipperaar in moet. Nu gaat het gebeuren. Eindelijk zegeviert het gezond verstand.

Voorzitter, dan de sociale zekerheid. De linkse medemens heeft ten tijde van de verkiezingscampagne veel plezier gehad over de twee mensen voor wie wij het doen: Henk en Ingrid. En ondanks dat de bezuinigen pijn doen, hebben wij de ergste bezuinigingen weten tegen te houden.

Er wordt voor maar liefst 18 miljard bezuinigd, een enorm bedrag. Maar het socialistisch potverteren, zoals gebeurde tijdens het ministerschap van Wouter Bos, kon natuurlijk niet eeuwig doorgaan. We kunnen de kinderen van Nederland niet opzadelen met de steeds verder uit de hand lopende staatsschuld. Het is ronduit immoreel onze kinderen de dupe te laten worden van onze schulden. Echt sociaal beleid betekent daarom een fatsoenlijke begroting. Premier Drees had gelijk toen hij zei dat de overheid met belastinggeld moet omgaan als een gentleman met geleend geld, dat wil zeggen nog voorzichtiger dan met eigen middelen. De afgelopen jaren was dat niet het geval.

Er moest dus worden ingegrepen en dat gebeurt. Soms zijn het pijnlijke maatregelen, zeker. Ik  noem de Wajong, de bijstand en de kinderopvang. Maar dankzij de Partij voor de Vrijheid blijft de omvang en het aantal van die maatregelen drastisch beperkt. Sterker: het is mogelijk 18 miljard om te buigen gemiddeld zelfs zonder koopkrachtverlies voor de werkende mensen van Nederland.

Met bijzonder veel trots kan ik daarom meedelen dat de ingrepen op de sociale zekerheid beperkt zijn. De Partij voor de Vrijheid heeft met succes gevochten om onze verzorgingsstaat overeind te houden. Het ontslagrecht blijft ongewijzigd, de duur van de WW wordt niet beperkt, de AOW-leeftijd gaat niet met twee jaar, maar slechts met twaalf maanden omhoog en pas in 2020 en de uitkeringen worden niet bevroren.

Er wordt flink gesneden in linkse hobby’s, en dat werd tijd ook. We kiezen voor een kleinere overheid met minder ambtenaren en minder politici en zetten in op meer doelmatigheid. Hiermee is de eerste 6 miljard al binnen.

Ook snijdt dit kabinet anderhalf miljard in het subsidie-abces. Organisaties moeten leren hun eigen broek op te houden en niet blijven hangen aan het overheidsinfuus. Die milieuclubs zijn papieren tijgers die alleen maar kunnen bestaan omdat vaak linkse politici ze met belastinggeld kunstmatig in stand houden. Wie denkt dat de ijsberen tegenwoordig zwemmen, moet zijn eigen sprookjes maar financieren.

Ook gaat het kabinet stoppen met het spelen van het braafste jongetje van de klas. Op ontwikkelingshulp wordt bijna 1 miljard bezuinigd. Dat is een mooi begin. We hakken in de cultuursubsidies en de staatsomroep. Hetzelfde geldt voor de miljarden die we overmaken naar Brussel en de bizarre klimaatidealen. Het linkse speelkwartier is nu echt voorbij. Ook zal het kabinet streven naar beperking van de export van sociale voorzieningen, bijvoorbeeld door de stopzetting van de export van kinderbijslag en het kindgebondenbudget naar landen buiten de EU.

Voorzitter, mijn partij heeft zwaar ingezet op de beperking van de massa-immigratie. Zonder onze gedoogsteun, ik durf dat zo te zeggen, was het nooit gelukt. Veertig jaar lang gingen de sluizen steeds verder open, nu gaan ze steeds meer dicht. De miljardenverslindende massa-immigratie wordt ingeperkt. Eindelijk gaat illegaal verblijf bestraft  worden. Eindelijk wordt de boerka verboden en verdwijnt deze uit het straatbeeld.

De voor onze samenleving zo schadelijke partner- en gezinsmigratie, die honderdduizenden mensen uit landen als Marokko op veel te makkelijke wijze verblijf in Nederland gaf, wordt eindelijk aangepakt! Met een ongekend pakket aan maatregelen wordt een einde gemaakt aan het eindeloze sneeuwbaleffect van die partner- en gezinsmigratie.

Hierbij wordt bijvoorbeeld ingezet op:

Een hogere inkomenseis
Een hogere leeftijdseis
Een opleidingseis
Zwaardere inburgeringseisen
Het eisen van een waarborgsom
Het maximaal eens in de 10 jaar over kunnen laten komen van een partner
Het schrappen van de mogelijkheid om meerderjarige kinderen en ouders naar Nederland te halen. Ga zo maar door… het is allemaal pure winst voor Nederland!

Nepvluchtelingen krijgen het ook minder makkelijk om Nederland binnen te komen. De bewijslast voor asielzoekers wordt verzwaard, en vele asielzoekers die zonder papieren ons land binnenkomen zullen ook minder makkelijk een verblijfsvergunning kunnen krijgen. We gaan beter naar fraude kijken en wie kan daar nu tegen zijn.

Het grote probleem van het procedurestapelen, waarmee vreemdelingen eindeloos in Nederland konden blijven in afwachting van het volgende generaal pardon, wordt ook eindelijk aangepakt. Zo kunnen afgewezen asielzoekers straks niet meer in Nederland allerlei reguliere verblijfsprocedures starten; dat kan straks alleen nog maar vanuit het buitenland. Dit is allemaal orde op zaken stellen! We zijn daar ontzettend blij mee.

De Nederlandse belastingbetaler hoeft straks ook niet meer honderden miljoenen euro’s per jaar te betalen voor inburgeringscursussen! Het gaat hierbij immers om een investering in de toekomst van immigranten waarvoor ze natuurlijk zelf verantwoordelijk zijn! En daarmee wordt ook niet langer een verwachtingspatroon geschapen dat je hier als immigrant alles cadeau krijgt! En als je er bij die inburgeringscursus met de pet naar gooit, of in bed blijf liggen, omdat de Nederlandse taal en samenleving je eigenlijk helemaal niets interesseert, mag je niet langer in Nederland blijven want je tijdelijke verblijfsvergunning wordt dan ingetrokken. En er is geen PvdA minister of staatssecretaris meer die je dan nog de hand boven het hoofd houdt!

Voorzitter, inzet van deze politieke samenwerking is, waar al die maatregelen dus toe moeten kunnen leiden, is een zeer substantiële daling van immigratie en asiel. Die aanzienlijke daling zou, als alle aangekondigde maatregelen worden doorgevoerd, kunnen leiden tot dertig procent minder reguliere toestroom, waaronder de gezinsmigratie, en een kwart minder asielstroom. En als het gaat om de aantallen niet-westerse allochtonen kunnen de nieuwe maatregelen leiden tot maar liefst vijftig procent minder instroom. Voor Nederland ongekende maatregelen en ongekende cijfers. Nederland wordt Nederlandser, de islamisering wordt beperkt. Dat is geen dode mus. Dat is een springlevende tijger.

Ook worden er eindelijk maatregelen genomen tegen de dubbele nationaliteit. En het kabinet zou het goede voorbeeld moeten geven. Het is voor ons een principiële kwestie: ministers en staatssecretarissen moeten elke schijn van een dubbele loyaliteit vermijden. Daarom vraag ik mevrouw Veldhuijzen van Zanten-Hyllner haar Zweedse nationaliteit op te geven. Doet ze dat niet dan zal ik morgen daar een motie voor indienen.

Voorzitter, rest mij nog een woord van dank voor de andere gesprekspartners bij de formatie: Mark Rutte en Maxime Verhagen. Het was niet altijd eenvoudig. Samen zijn we er uitgekomen. Maar natuurlijk, ere wie ere toekomt, een diepe buiging naar de man zonder wiens enorme strategische inzicht dit kabinet er niet was gekomen. De man die zei: laat rechts het maar proberen. De man die gelijk kreeg: Job Cohen. Job, ontzettend bedankt. Den Haag is verrijkt met een groot politiek talent. We gaan nog veel van je horen.