Vz,
Deze week een column in Trouw van Naomi Smits. Titel: “Een dijk van een leerkracht”. Een vriendin vertelt de schrijfster dat ze gaat stoppen met het onderwijs. Citaat: “Geschrokken kijk ik haar aan. Stoppen? Dit meent ze niet. Mijn lieve enthousiaste betrokken en bevlogen vriendin die jarenlang haar leerlingen wist te verwonderen, uit te dagen en hun talenten te ontwikkelen gooit de handdoek in de ring?” Het antwoord was: “Ik kom gewoon niet meer aan lesgeven toe.” Ze vertelt over de hele dag brandjes blussen, de vele overleggen met externe instanties over al die zorgleerlingen, de boze mails van ouders en de gesprekken met die ontevreden ouders. Klaar is ze ermee. Mooiste citaat: “Ik wil gewoon lesgeven, ik wil ze iets leren.”
Voorzitter, nergens in de overwegingen van deze dijk van een juf gaat het over salaris. Dít zijn haar overwegingen. Ik herken dat zeer. Ik had een prachtberoep, ooit. En de HOS-nota waar ik slachtoffer van werd, jarenlang de nullijn, de hogere schaal die ik had verdiend met eigen inspanningen die ging naar een collega vanwege anciënniteit, ik vond het allemaal vreselijk irritant, maar het verjoeg mij echt niet uit het onderwijs.
Waar het mis ging, was de aantasting van mijn autonomie als docent, mijn waardigheid als lesgever en als pedagoog. Want die werden met de verzakelijking die “de mannen in pakken” de school in brachten met het jaar verder uitgehold. Dát heeft de mensen de school uitgejaagd. En dat zorgt er vandaag voor dat we te maken hebben met dit grote lerarentekort, zo groot dat er sprake is van een systeemcrisis.
Lees meer …AO Leraren