Vandaag is het vervolg van de Soap bij de Belastingdienst. 2 weken geleden hadden we al over het geblunder bij de Belastingdienst en van de staatssecretaris in het bijzonder. Hij ging diep door het stof en bood excuses aan voor van alles en nog wat:
- voor het onbeheerste proces en dat procedures niet zijn gevolgd
- dat hij niet in-control was en te laat heeft ingegrepen
- voor een vertrekregeling die veel te ruimhartig was
- voor de budgetoverschrijding van 70 miljoen
- voor de verspilling van belastinggeld
- voor het te laat informeren van de Kamer
Duizend maal Sorry!
Hij nam heel dapper alle verantwoordelijkheid voor wat was misgegaan, maar tegelijk gaf hij aan dat hij nergens van wist! Dat is moedig, en laf tegelijk. cWant hij verschuilt zich achter de doorgeschoten autonomie bij de belastingdienst en de cultuur om “zaken dicht bij zichzelf te houden”, Kosten: €720 miljoen

Ik geloof dat er wel een redelijke consensus in de Kamer is dat we allemaal niet zo blij zijn met wat er in 2017 wordt geïntroduceerd. In 2017 worden er namelijk tijdelijk gedifferentieerde tarieven geïntroduceerd. De staatssecretaris gaat ervan uit dat hoe meer vermogen je hebt, des te hoger het rendement is dat je kunt behalen. De PVV vraagt zich af waar dat op is gebaseerd. Voor veel mensen is namelijk het vermogen een spaarpot, een oudedagsvoorziening waarmee men niet wil speculeren of beleggen. De staatssecretaris gaat er nu van uit dat er tot een ton 33% wordt belegd en boven een ton zelfs bijna 80%. Waarop is dat gebaseerd?

Het Belastingplan heeft meer weg van een fiscale onderhoudswet met een hoop technische wijzigingen. Budgettair gebeurt er niet zo veel, al zou je dat gezien de hoeveelheid papier niet zeggen. Het is het meest beleidsarme, inhoudsloze, edoch dikste belastingplan ooit. Ik vind dat knap. Ook in 2017 zullen wij er maar weinig van merken in onze portemonnee. De staatssecretaris strooit met een paar tientjes om de burgers zoet te houden, maar feitelijk past deze staatssecretaris op de winkel en kijkt hij uit naar de verkiezingen. De algemene heffingskorting gaat met €12 omhoog, de combinatiekorting met een tientje, de arbeidskorting met een tientje, de ouderenkorting met een tientje en zo krijgt iedereen een tientje van deze staatssecretaris, een douceurtje. Wat dat betreft lijkt hij op de PvdA: voor een tientje mag je weer op de VVD stemmen in maart.

Wat ooit bedoeld was als een Sociaal Plan om 5.000 lagere administratieve krachten vrijwillig te laten afvloeien is nu verworden tot een goudgerande VUT-regeling waar experts gretig gebruik van maken. Ik kan dat niet uitleggen.
De Staatssecretaris greep niet in. Hij was duidelijk niet in-control en verschuilt zich achter de doorgeschoten autonomie van de Belastingdienst (de cultuur). Hij kruipt in de slachtofferrol. Dat is op zijn minst laf te noemen.