Europact & Europese Top
Inbreng: Teun van Dijck (PVV)
d.d. 23 maart 2011
“Dit is nooit het Europa waar ik ooit warm voor liep. Dit is niet de euro die ik op 1 januari 2001 enthousiast uit de muur trok. In de oude Unie zouden landen nooit elkaars schuld overnemen, zou de ECB nooit staatsobligaties van lidstaten opkopen en hoefden spaarzame Duitsers en Nederlanders nooit garant te staan voor spilzuchtige Grieken of Ieren”, aldus Mathijs Bouman in zijn kolom op de Z24 website van 12 maart j.l.
Dit geeft goed de gevoelens weer van waar we ooit begonnen en waar we nu staan. Waar is het fout gegaan!
Frits Bolkenstein legde recentelijk in een toespraak de vinger op de zere plek en constateerde 2 geboortegebreken van de euro.
Op de eerste plaats ontbreekt het aan sancties voor landen die zich niet aan het Stabiliteits- en GroeiPact houden. Een SGP zonder keiharde sancties is een wassen neus, dat is gebleken. Keiharde sancties zijn noodzakelijk. De euro is ten slotte zo sterk als het zwakste euroland !
Het 2e geboortegebrek is de introductie van 1 wisselkoers en 1 rente voor een Europa met verschillende economische snelheden. Het “one size fits all” principe blijkt een “one size fits nobody”- ramp.
Van Rompuy had gelijk: De euro heeft gewerkt als een slaapmiddel voor veel landen, die dankzij de euro goedkoop geld konden lenen op de kapitaalmarkt. Landen als Griekenland en Portugal hebben jaren boven hun stand geleefd dankzij de euro. Lonen schoten omhoog en het (geleende) geld klotste tegen de plinten. Met 50 jaar ging men al met pensioen. Lang leve de euro ! Met als gevolg dat het verschil in concurrentiekracht met Duitsland is opgelopen tot soms wel 35%. En wij mogen nu de rekening gaan betalen. No way !
De Europese Raad zoekt nu de oplossing in een noodfonds. Eerst een slaappil en nu krijgt men een hangmat op de koop toe! Gekker moet het toch niet worden !
Dit is pure symptoombestrijding. Een land dat zijn schulden niet meer kan betalen is niet gebaat met nog meer schulden. Dit is dweilen met de kraan wagenwijd open. Uiteindelijk zal een land toch niet meer kunnen betalen en wordt afstempelen onvermijdelijk. De kapitaalmarkt schat de kans dat Griekenland zijn schulden binnen 5 jaar niet kan voldoen op 70% (CPB). 70% voorzitter. En voor Ierland en Portugal is dat niet veel beter (40% nadat 30% van de schuld is kwijtgescholden).
De PVV is daarom van meet af aan tegen het noodfonds. Dit gaat ons heel veel geld kosten! Door herfinanciering van de schulden uit dit fonds gaan de banken vrijuit en wordt de rekening weer bij de belastingbetaler gelegd. De burger wordt echter niets gevraagd, maar mag wel betalen als het fout gaat! De PVV wil daarom de burger raadplegen (raadplegend referendum) alvorens onomkeerbare besluiten in Brussel worden genomen.
De Minister President gebruikt in dit huis grote woorden dat de soevereiniteit van Nederland niet zal worden aangetast. Maar niets is minder waar!
De Prinsjesdagstukken gaan voortaan eerst langs Brussel, dat wijzigingen kan afdwingen, alvorens deze worden vastgesteld. Pas daarna mag de Kamer nog iets vinden.
Onder druk wordt alles vloeibaar en Brussel misbruikt de crisis om meer bevoegdheden naar zich toe te trekken. Onder het adagium versterken van de concurrentiekracht neemt de bemoeienis van de Europese Commissie zienderogen toe.
Big Brother ziet toe op onze loonontwikkeling, onze productiviteit, onze koopzondagen, ons onderwijssysteem, ons ondernemersklimaat, onze arbeidsmarkt, ons pensioenstelsel, onze sociale zekerheid en onze (gezondheids)zorg. Ook worden belastinghervormingen voorgesteld en wordt er alvast een beginnetje gemaakt met de harmonisatie van de grondslag van de Vennootschapsbelasting. Alles om zogenaamde de stabiliteit van de euro te waarborgen. En als men zich niet houdt aan afspraken, volgen miljarden sancties (0,2% BBP).
Langzaam maar zeker maken we hier de geboorte mee van een Politieke federale Unie. The United States of Europe.
PVV zal als hoeder van het Nederlands belang blijven strijden tegen een politieke unie, waarbij we zelf niets meer te zeggen hebben. Dus geen enkele overdracht van nationale bevoegdheden.
Ook zien we een duidelijke tendens dat Brussel naarstig op zoek is naar eigen middelen om allerlei leuke projecten mee te kunnen financieren.
Er wordt steeds vaker gesproken over Eurobonds, een Financiële Transactiebelasting (FTT) voor de banken wordt serieus onderzocht en de plannen voor de richtlijn voor een CO2 belasting (eurovignet) ligt al klaar.
Ook zien we dat het noodfonds ESM obligaties op de markt gaat brengen waarmee vervolgens obligaties kunnen worden gekocht en/of leningen kunnen worden verstrekt. Het eurobonds zijn eigenlijk al geboren.
Brussel gebruikt een duidelijke salami tactiek. Een wolf in schaapskleren. Beetje bij beetje haalt europa meer geld en meer bevoegdheden naar zich toe! Beetje bij beetje worden we verder in de Europese fuik gezogen totdat we er niet meer uit kunnen!
De PVV wil daarom vanaf deze plaats de MP oproepen om een duidelijke grens te trekken. Tot hier en niet verder. Laat je niet meetrekken in het Europese drijfzand !
Stap uit het noodfonds nu het nog kan! Lever geen enkele bevoegdheid in! en accepteer nooit dat Brussel zelf inkomsten gaat genereren.
De PVV wil minder Europa en niet meer!
Klik hier voor het bericht op NOS.nl