VNG akkoord decentrale overheden

1e termijn

Overheden zijn het "eens" over bezuinigen, maar dan wel met het mes op de keel.
116 gemeenten en 5 van de 12 provincies stemde tegen dit akkoord. Hoezo eens?

Schatkistbankieren
De PVV is voorstander van schatkistbankieren bij de lokale overheden. Het is niet de bedoeling dat lokale overheden met overtollig geld voor bank gaan spelen; daar komen brokken van. Dat hebben we kunnen zien bij Icesave.
De zoektocht naar hoge rendementen voor overtollige middelen is dan ook gevaarlijk te noemen en herbergt de perverse prikkel tot het nemen van risico's om de begroting te verruimen. Dat moeten we niet willen.

Decentrale overheden geven wel aan dat met schatkistbankieren hogere administratieve kosten gemoeid zijn. Is dat zo? Kan de minister hierop ingaan?
Ook geven ze aan dat ze geld mislopen door de lagere rente? Hoeveel lopen decentrale overheden hierdoor mis?

Voor de PVV is het van belang dat ook decentrale overheden de tering naar de nering gaan zetten en niet de rekening middels het verhogen van lokale belastingen doorschuiven naar de burgers. Kan de minister dit garanderen?

Als compromis is nu voorgesteld dat provincies aan andere overheden geld kunnen uitlenen om een beter rendement te behalen. Wat zijn de voorwaarden waaronder dit mogelijk is? Wat zijn hiervan de risico's?

Wet HOF
Voor de PVV is het volstrekt onduidelijk waarom decentrale overheden nu worden geconfronteerd met de Wet HOF. We hebben toch de Gemeentewet en Provinciewet. Ook hebben we de Wet Financiering decentrale overheden (Fido) en het Besluit Begroting en Verantwoording (BBV). Ook de Raad van State vraagt zich af waarom het bestaande wettelijke instrumentarium niet voldoet.

Door de Wet HOF nu op te dringen aan decentrale overheden wordt de begrotingsvrijheid verder ingeperkt (aldus de Raad voor de financiële verhoudingen (Rfv). Dat is onnodig en onwenselijk. Onnodig omdat er op decentraal niveau geen macro-norm hoeft te worden vastgelegd (volgens de EU-regels). Onwenselijk omdat decentrale overheden minder zullen gaan investeren tot wel 11 miljard minder t/m 2017, vanwege de boekhoudkundige regels (baten-lastenstelsel vs. kasstelsel).
Het CPB heeft berekend dat decentrale overheden 2 miljard extra ruimte nodig hebben om het huidige investeringsvolume in stand te houden. Een EMU-tekort van 0 is niet daarom mogelijk. Kan de minister hierop ingaan? Wat zijn de risico's dat medeoverheden hun begroting oneigenlijk gaan oppoetsen met ontwijkconstructies als PPS of leaseconstructies?

Tot slot dreigt de minister zelfs met boetes (maximaal de hoogte van de overschrijding), een nationale superkop, die we niet zouden moeten willen. Dat was hier luid en duidelijk afgesproken: geen nationale koppen op Europese wetgeving. Als het mis dreigt te gaan kan het Rijk altijd ingrijpen middels de artikel 12 procedure; dat zou voldoende moeten zijn.

2e termijn

De PVV maakt zich ernstig zorgen over de stapeling van bezuinigingen en kortingen die de decentrale overheden voor hun kiezen krijgen:
Een korting van 1 miljard, een efficiencykorting (decentralisatie) van 3 miljard, een korting vanwege schaalvergroting van 180 miljoen en een korting vanwege het trap op/trap af adagium van 135 mln. Met de verplichting tot schatkistbankieren lopen deze overheden ook nog eens 135 miljoen aan rendementsderving mis.

De PVV is vandaag ook gesterkt in de overtuiging dat we de wet HOF niet moeten willen. Niet alleen wordt de rijksoverheid door Brussel in een dwangbuis geperst, maar schaadt het ook nog eens de investeringsruimte bij gemeenten en provincies. Dit is zeer schadelijk voor lokale economie en werkgelegenheid. Het baten/lastenstelsel moet als gevolg van deze wet in een kasstelsel keurslijf worden geperst en de aanwending van eigen vrij beschikbaar eigen vermogen en reserves hebben gelijk effect op het saldo terwijl hierdoor de schuld niet geraakt wordt.