Vz, wij hebben het vandaag alweer over passend onderwijs. De dertiende voortgangsrapportage sinds de inwerkingtreding van de Wet passend onderwijs; er komt geen einde aan het gepraat.
Het is ook de laatste rapportage, omdat wij in de eerste helft van 2020 deze wet formeel gaan evalueren. Wij zijn inmiddels vijf jaar verder en moeten nog steeds constateren dat we bar weinig opgeschoten zijn. Onderzoek na onderzoek, zodat we de impact van passend onderwijs kunnen blijven voeden met het evaluatieprogramma, aldus de Evaluatie Passend Onderwijs. Ook dit debat is weer een tussenstand, vooruitlopend op de definitieve evaluatie. Het voelt bijna als een zinloze exercitie voorzitter en het doet mij pijn dat ik dit moet zeggen.

Vz,
Wij zijn altijd een voorstander geweest van het verplichte karakter van de eindtoets.
De onvolprezen Cito-toets gaf het vervolgonderwijs, de kinderen en de ouders een objectieve waardering over de ontwikkeling van de leerling na 8 jaar primair onderwijs.
De PVV had en heeft geen enkel bezwaar tegen de Cito-toets. De keuzevrijheid, waar toen per amendement voor gekozen is, heeft scholen de ruimte gegeven om een toets te kiezen die bij hen past. Wat weer tot gevolg heeft gehad dat de vergelijkbaarheid tussen de verschillende toetsen allesbehalve vanzelfsprekend is. Dat is problematisch voorzitter en totaal onnodig. Die keuzevrijheid had er helemaal niet hoeven komen en helemaal niet onder het gelegenheidsargument van Art.23.
De dalende prestaties van leerlingen op het gebied van taal en rekenen, wat bleek uit de laatste Staat van het Onderwijs, laten er het belang van zien dat de inspectie zicht blijft houden op deze zeer ongewenste ontwikkeling. Dat eist meer uniformiteit, ook al moet dat dan enigszins ten koste gaan van de keuzevrijheid. Daarom dan ook de oproep om het werk van de inspectie niet langer onnodig moeilijk te maken. Stop met al die noodmaatregeltjes om dit onzalige plan op te tuigen. Schaf de keuzevrijheid af en laat de Cito-toets weer leidend zijn.

Vz,
Het uitgangspunt van het emancipatiebeleid van deze regering is dat alle burgers hun leven kunnen inrichten zoals zij dat willen. Dat is ons uit het hart gegrepen voorzitter, maar wij vragen ons af of deze hevig activistische minister wel een goed begrip heeft van “alle burgers”. In de praktijk komt haar beleid er namelijk steeds meer op neer dat de overheid, deze minister, wel een hele specifieke opvatting heeft over hoe dat ingevuld moet worden en steeds meer groepen waarvan zij vindt dat die achterblijven met dwang en drang benadert.

Schriftelijke vragen van het Lid Beertema (PVV) aan de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

1.)
Bent u bekend met het bericht dat hogeschool Saxion in verweer komt tegen de nieuwe financieringsplannen voor het hoger onderwijs (*)?