In essentie is de Wmo de laagste trede van de zorg en tegelijk de hoogste trede van beschaving. De huishoudelijke hulp zorgt er voor dat een hoogbejaarde niet ongewassen in vieze kleren zonder eten eenzaam en vervuild in huis zit en de trap niet meer af kan.

Deze huishoudelijke hulp wordt door het kabinet met behulp van D66, SGP en CU op bevel van Brussel massaal wegbezuinigd: 50.000 mensen verliezen hun baan en 170.000 ouderen hun hulp.
Dit staat los van het sluiten van de verzorgingshuizen waardoor ook nog eens ruim 100.000 mensen (van wie vast staat dat ze het zelfstandig niet meer redden) noodgedwongen thuis moeten blijven. Voor hen is er ook hulp en zorg thuis nodig.

De realiteit van vandaag is dat de regeringspartijen gisteren fors hebben verloren waar de oppositiepartijen in hun campagnes breed hebben gepleit voor uitstel dan wel afstel van de Wmo/Wlz, daar waar zorg door de kiezer als belangrijkste thema voor de verkiezingen was gedefinieerd. Ik vraag me af wat de status van de wetten Wmo/Wlz is.

De PVV reageert verbolgen op de nieuwe Wet langdurige zorg die alleen nog zorg biedt voor zeer ernstig zieke patiënten in de verpleeghuizen en zware instellingszorg voor gehandicapten en psychiatrische patiënten.